1ـ تعاريف:
1. احياء (باز زنده‌سازي):
فرآيندي است، هدفمند از مجموعه اقدامات، به منظور حفاظت و ارتقاء كيفي با حفظ اصالت و يكپارچگي در محدوده‌ها و محله‌هاي هدف.
2. بهسازي:
تقويت و توانبخشي دوباره و همه‌جانبه محدوده‌ها و محله‌هاي هدف با حداقل مداخله.
3. نوسازي:
فرآيندي است جامع‌نگر از منظر اقتصادي اجتماعي ـ فرهنگي و كالبدي، براي بازگرداندن شرايط مناسب زندگي برمبناي ارتباطاتي نو و به تعادلي پويا رساندن محدوده‌ها و محله‌هاي هدف.
4. بازآفريني شهري:
فرآيند توسعه همه‌جانبه در عرصه‌هاي اقتصادي، اجتماعي، محيطي و كالبدي به منظور ارتقاي كيفيت زندگي در محدوده‌ها و محله‌هاي هدف در پيوند با باقي شهر.
5. محدوده‌ها و محله‌هاي هدف:
محدوده‌هايي كه به موجب طرح‌هاي مصوب احياء، بهسازي و نوسازي مشمول برنامه‌هاي ساماندهي در اين سند قرار مي‌گيرند.
6. سكونتگاههاي غيررسمي:
محله‌ها و محدوده‌هايي كه واجد مشخصات موضوع بند (2) سند سكونتگاههاي غيررسمي خارج از ضوابط و قوانين در درون يا خارج از محدوده شهرها به صورت شتابزده ساخته شده است و دچار ضعف شديد خدمات و سرانه‌هاي شهري است و اغلب آنها داراي مشكلات حقوقي مالكيت مي‌باشد.
7. ساماندهي:
بازآفريني محدوده‌ها و محله‌هاي هدف از طريق برنامه‌هاي باززنده‌سازي، احياء، بهسازي و نوسازي كه منجر به توانمندسازي ساكنان و ارتقاي شرايط كيفيت سكونت زيست و فعاليت در اين سكونت‌گاه‌ها مي‌شود.
8. توانمندسازي:
افزايش توان اجتماعي ـ اقتصادي و فرهنگي ساكنان براي اداره زندگي خود و مشاركت در فرآيند ساماندهي محدوده‌ها و محله‌هاي هدف
9. توسعه دروني:
توسعه شهري است كه با هدف دستيابي به توسعه موزون، متعادل و پايدار شهري با شناسائي و برنامه‌ريزي براي استفاده بهينه از ظرفيت‌هاي موجود توسعه در درون محدوده شهر بر اصل فراهم كردن شرايط زندگي سالم، ايمن و استاندارد و توانمندسازي ساكنان و ارتقاي شرايط كيفي زندگي شهروندان استوار است.
10. محدوده تاريخي شهرها:
بخش يا بخش‌هائي از شهر كه منعكس‌كننده ارزش‌هاي فرهنگي ـ تاريخي شهر بوده و از تعامل انسان و محيط پيرامون در طول تاريخ شكل گرفته و به لحاظ ويژگي‌هاي شكلي و ساختار متشكله قابل تمايز از ساير پهنه‌هاي شهري است (كه در قالب محدوده‌هاي فرهنگي و تاريخي شهري توسط سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري تعيين مي‌شوند).
