ماده 1 ـ

اصطلاحات مندرج در اين قانون به شرح زير تعريف و توصيف مي‌شوند:
الف ـ اراضي مستحدث عبارت است از زمين‏هائي كه در نتيجه پائين رفتن سطح آب يا هر نوع جريان آب در كرانه‏هاي دريا و درياچه‏ها و جزاير يا در نتيجه پائين رفتن آب يا خشك شدن تالابها ظاهر و يا ايجاد مي‌شوند.
ب ـ اراضي ساحلي، پهنه‏اي است با عرض مشخص از اراضي مجاور دريا و درياچه‏ها يا خليج كه حداقل از يك سو به كنار دريا يا درياچه يا خليج متصل باشد.
ج ـ تالاب، اعم است از مرداب، باتلاق با آب‏بندان طبيعي كه سطح آن در حداكثر ارتفاع آب از پنج هكتار كمتر نباشد.
د ـ حريم، قسمتي از اراضي ساحلي يا مستحدث است كه يك طرف آن متصل به آب دريا يا درياچه يا خليج يا تالاب باشد.