ماده 8ـ

بيمه‌گر در هر نقطه كه شروع به اجراي اين آئيننامه مي‌نمايد مي‌تواند در ظرف سه سال كارگراني را كه در كارگاههاي آن محل اشتغال به‌كار دارند مورد معاينه پزشكي قرار داده و كساني كه استعداد جسماني براي كارهائي كه بدان اشتغال دارند نداشته باشد تعيين و به‌كارفرما معرفي نمايند و كارفرما موظف است به اين قبيل كارگران تا ميزان دو درصد كليه كارگران مشغول به كار در آن كارگاه شغل مناسبي واگذار نمايد بيمه‌گر مكلف است كه بقيه آنها را بيمه نموده و مي‌تواند حق بيمه بيشتري از 10 تا 50 درصد اضافه به‌نرخ معمول با موافقت وزارت كار دريافت دارد.
تبصره1ـ نسبت به‌كارگراني كه قبل از شروع بيمه مبلا به سل تشخيص داده شوند بيمه‌گر بايد تعهد نمايد عده‌ايكه قابل علاج مي‌باشند به‌هزينه خود تحت معالجه قرار بدهدو كار فرما نيز بايد دستمزد نامبردگان را اداره كه تحت معالجعه مي‌باشند (حداكثر شش ماه از تاريخ شروع معالجه) به‌پردازد و كساني كه قابل علاج تشخيص داده نشوند و يا معالجه آنها مؤثر واقع نگردد مشمول ماده15 اين آئيننامه خواهند بود و اعتبار مربوط از محل صندوق تعاون تاديه خواهد شد.
تبصره2ـ حقوق كارگران مشمول قسمت اول تبصره يك در كارگاه‌هاي دولتي از محل وجوه مذكور در تبصره يك ماده 40 قانون كار پرداخته خواهد شد و در صورت عدم تكافو اعتبار لازم در بودجه كارگاه مربوطه تامين مي‌شود.