ماده 369ـ
وقتي حقالعملكار مستحق حقالعمل ميشود كه معامله اجراء شده و يا عدم اجراء آن مستند به فعل آمر باشد.
نسبت به اموري كه در نتيجه علل ديگري انجام پذير نشده حقالعملكار براي اقدامات خود فقط مستحق اجرتي خواهد بود كه عرف و عادت محل معيّن مينمايد.
