ماده2ـ

موارد زير تبليغ خلاف واقع و اطلاعات نادرست محسوب مي‌شود:
الف ـ استفاده از مطالب گمراه‌كننده و ادعاهاي غير قابل اثبات و كذب.
ب ـ ارتكاب فعل يا ترك فعل كه سبب مشتبه شدن يا فريب مخاطب از نظر كميت يا كيفيت شود.
ج ـ تبليغ فراتر از واقعيت كالا يا خدمات مورد نظر.
د ـ استفاده از صفات مطلق و اغراق آميز نظير كاملا بهداشتي و صددرصد تضميني.
هـ ـ عدم ارايه اطلاعات دقيق، صحيح و روشن كالاها و خدمات.
و ـ بي‌ارزش يا فاقد اعتبار جلوه دادن خدمات و كالاهاي ديگران.
ز ـ استناد به تاييديه‌هايي كه تاريخ اعتبار آنها منقضي و يا به هر دليل معتبر نيستند.
ح ـ تقليد از ساختار، متن، شعار، تصاوير، آهنگ و شباهت‌هاي تبليغاتي تجاري ديگر محصولات كه مصرف‌كننده را فريب دهد و منجر به گمراهي وي شود.
ط ـ استفاده از اسامي، عناوين و نشان افراد و موسساتي كه داراي شهرت هستند به نحوي كه مصرف‌كننده را فريب دهد.
ي ـ استناد به تقديرنامه، جايزه و گواهي صادر شده از مراكز رسمي مورد تاييد مراجع ذي‌صلاح، فراتر از متن آنها.
ك ـ هرگونه اعلان يا ارايه اطلاعات نادرست در برگه‌هاي تعهد يا تضمين كالا و خدمات.
ل ـ تبليغ كالاها و خدماتي كه از سوي دستگاه‌هاي ذي‌ربط حسب اختيارات و وظايف قانوني آنها غير مجاز اعلام مي شوند.
م ـ تبليغ كالاها يا خدمات فاقد مجوزي كه بر اساس قوانين و مقررات، توليد و عرضه آنها منوط به اخذ مجوز از مراجع قانوني ذي‌ربط مي‌باشد.
ن ـ استناد به منابع و مراجع خارجي در تبليغ محصولات داخلي بدون تاييد مراجع ذيصلاح.
س ـ استفاده از صفات تفضيلي و عالي به صورت صريح و يا به كارگيري هر شيوه ديگري در نگارش يا قرائت متن به منظور القاي مفهوم برتر با برترين بودن كالا و خدمات بدون تاييد مراجع ذي صلاح.
ع ـ عدم تصريح هويت شخص يا بنگاهي كه تبليغ به نفع اوست به استثناي آن بخش از تبليغ كه منتهي به تبليغ اصلي مي‌شود و صرفأ براي جلب توجه مخاطبان انتشار مي‌يابد. (تبلغ انتظاري)
ف ـ استفاده ابزاري از زنان، مردان و كودكان كه نقش اصلي را در معرفي كالا و خدمات ايفامي‌نمايد.