راي هيأت عمومي ديوان عدالت اداري شماره هـ/90/819 ،مورخ 1390/9/13

تاريخ دادنامه: 1390/8/30 شماره دادنامه: 364، 363، 362
کلاسه پرونده: 90/870، 90/820، 90/819
مرجع رسيدگي: هيأت عمومي ديوان عدالت اداري
درخواست‌كننده: آقايان غلامحسين علوي مقدم، بهروز شجاعي و حسين فريدوني
موضوع شکايت و خواسته: اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب ديوان عدالت اداري
گردش‌کار: آقايان غلامحسين علوي‌مقدم و بهروز شجاعي و حسين فريدوني به موجب دادخواستهاي جداگانه اعلام كرده‎اند كه در شعب ديوان عدالت اداري راجع به استحقاق اينجانبان و ديگر همكاران براي برخورداري از مزاياي فوق‎العاده كار با اشعه (موضوع تبصره 4 مادة 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال 1368) آراء متهافتي بر رد و ورود شكايت صادر شده است و با توجه به مراتب، رفع تعارض و صدور رأي وحدت رويه را خواستار شده‎اند.
گردش كار پرونده‎ها و مشروح آراء به قرار زير است:
الف: شعبه اول ديوان‌عدالت اداري در رسيدگي به پرونده كلاسه8909980900006726 با موضوع دادخواست خانم مهتاب عنايتي به طرفيت دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني استان كرمان و به خواسته الزام به اصلاح احكام كارگزيني و پرداخت كامل حق اشعه و مابه‎التفاوت آن، به موجب دادنامه شماره 8909970900100254 ـ 1389/7/13 مفاداً به شرح آينده به صدور رأي مبادرت كرده است:
«نظر به اين كه بر طبق بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب 1368، پرداخت حق اشعه تا پنجاه درصد مطلق حقوق و مزايا پيش‎بيني شده است و به موجب آراء شماره 1466 الي 1468ـ1386/12/12 هيأت عمومي ديوان عدالت اداري، تصويب‎نامه شماره 1816/ت19969هـ ـ1378/3/17 هيأت وزيران كه مبناي محاسبه حق اشعه تا پنجاه درصد حقوق و فوق‎العاده شغل اعلام كرده بود، باطل شده است. فلذا پرداخت حق اشعه بر اساس حقوق و فوق‎العاده شغل و مستثني نمودن برخي از مزايا فاقد محمل قانوني است. بنابراين با وارد دانستن شكايت مطروح، حكم به الزام طرف شكايت به پرداخت حق اشعه تا پنجاه درصد حقوق و مزاياي مشمول كسورات بازنشستگي از جمله حق جذب در حق شاكي از تاريخ استحـقاق صادر و اعلام مي‎دارد. در خصوص اصلاح حكم بازنشستگي، با توجه به اين كه از اختيارات و تكاليف سازمان بازنشستگي است، لذا خواسته مطروح در اين مورد متوجه مشتكي‎عنه نيست، ‎ قرار رد شكايت از اين بابت صادر مي‎شود.»
ب: شعبه دوم ديوان عدالت اداري در رسيدگي به پرونده كلاسه 1772/88/2 با موضوع دادخواست خانم سكينه رئيسي انبوي به طرفيت دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني استان كرمان و به خواسته محاسبه و پرداخت 50% مزاياي حق اشعه از 1374/1/1 لغايت 1387/5/31 (تاريخ بازنشستگي) و احتساب اين حق در حكم بازنشستگي و پرداخت مابه‎التفاوت آن از 1387/6/1 تا زمان تقديم دادخواست، مفاداً به شرح آينده به صدور رأي مبادرت كرده است:
«در خصوص دادخواست خانم سكينه انبوي به طرفيت دانشگاه علوم پزشكي استان كرمان به خواسته پرداخت فوق العاده كار با اشعه بر مبناي كامل حقوق و مزايا با توجه به محتويات پرونده و پاسخ واصل شده، نظر به اين كه مطابق بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب 1368 مقرر شده است تا پنجاه درصد حقوق و مزاياي مستمر به عنوان فوق‎العاده كار با اشعه پرداخت شود. بنابراين با عموم و اطلاق بند مذكور و رأي شماره 1466ـ 1468ـ1386/12/12 هيأت عمومي ديوان حق اشعه بايد بر مبناي حقوق و مزايا و بر اساس درصدي كه در اجراي قانون مذكور دانشگاه تعيين و تصويب كرده يا مي‎كند پرداخت شود و خواسته از اين جهت موجه است. لذا با وارد دانستن شكايت شاكي حكم به پرداخت مابه‎التفاوت صادر مي‎شود.»
ج: شعبه دهم ديوان عدالت اداري در رسيدگي به پرونده كلاسه 1350/89/10 با موضوع دادخواست خانم نصرت لشكري به طرفيت دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني استان كرمان و به خواسته اصلاح حكم كارگزيني و پرداخت حق اشعه و مابه‎التفاوت آن، به موجـب دادنامة شماره 1342ـ 1389/4/29 مفاداً به شرح آينده به صدور رأي مبادرت كرده است:
«نظر به اين كه به موجب بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب 1368/1/20 مجلس شوراي اسلامي و آيين‎نامه اجرايي آن مصوب 1369/2/2 هيأت وزيران به مستخدماني كه به طور مستمر به كار با اشعه اشتغال داشته باشند مزايايي از جمله پرداخت فوق‎العاده كار با اشعه تا 50% حقوق و مزاياي قانوني تجويز شده است و پرداخت بر مبناي حقوق و فوق‎العاده شغل بر خلاف قانون و آراء شماره 371 مورخ 1383/8/10 و 1466 الي 1468 مورخ 1386/12/12 و 693 مورخ 1387/10/22 هيأت عمومي ديوان عدالت اداري است. بنابراين خواسته شاكي موجه تشخيص و مستنداً به مواد 7 و 13 و 14 قانون ديوان عدالت اداري با وارد دانستن شكايت شاكي به الزام مشتكي‎عنه به پرداخت تا 50% حقوق و مزاياي قانوني مشمول كسورات بازنشستگي از جمله حق جذب در ايام خدمت مستمر حكم صادر و اعلام مي‎شود. بديهي است كه پس از لازم‎الاجرا شدن بند 3 ماده 68 قانون مديريت خدمات كشوري ملاك پرداخت حق اشعه مطابق مقررات مذكور خواهد شد.»
د: شعبه سوم ديوان عدالت اداري در رسيدگي به پرونده شماره8909980900003157 با موضوع دادخواست آقاي محمدكريم مشكوه به طرفيت دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني استان كرمان و به خواسته الزام به اصلاح احكام كارگزيني و پرداخت كامل حق اشعه و مابه‎التفاوت آن، به موجب دادنامه شماره 8909970900300688 ـ 1389/9/9 مفاداً به شرح آينده به صدور رأي مبادرت كرده است:
«نظر به اين كه بر طبق بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال 1368 مقرر شده است كه تا50% حقوق و مزايا به عنوان فوق‎العاده كار با اشعه، به كساني كه به طور مستمر با اشعه سر و كار دارند پرداخت شود. بنابراين تفكيك يا استثناي بعضي از مزايا در محاسبه و پرداخت و فوق‎العاده مذكور وجاهت قانوني ندارد. لذا با وارد دانستن شكايت مطروحه حكم به الزام خوانده به محاسبه و پرداخت فوق‎العاده كار با اشعه به شاكي تا ميزان 50% حقوق و مزايا از جمله فوق‎العاده جذب از تاريخ استحقاق قانوني صادر و اعلام مي‎شود.»
هـ : شـعبه دوم ديـوان عدالـت اداري در رسيـدگي بـه پرونده شـماره 8909980900006908 با موضوع دادخواست خانم شوكت فولادي ماماني به طرفيت دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني استان كرمان و به خواسته پرداخت فـوق‎العاده كار با اشعـه و اصـلاح حكم كارگزيـني بر مـبناي كامل حـقوق و مـزايا به موجب دادنامه شماره8909970900200408 مورخ 1389/7/28 مفاداً به شرح آينده به صدور رأي مبادرت كرده است:
«نظر به اين كه مطابق بند 4 ماده 20 قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب 1368 مقرر شده است تا پنجاه درصد حقوق و مزاياي مستمر به عنوان فوق‎العاده كار با اشعه پرداخت گردد. بنابراين با عموم و اطلاق بند مذكور و رأي شماره1466ـ1468ـ1386/12/12 هيأت عمومي ديوان حق اشعه بايد بر مبناي حقوق و مزايا و بر اساس درصدي كه در اجراي قانون مذكور دانشگاه تعيين و تصويب كرده يا مي‎كند پرداخت شود و خواسته از اين جهت از تاريخ استحقاق موجه است. لذا با وارد دانستن شكايت شاكي به پرداخت مابه‎التفاوت حكم صادر مي‎شود.»
و: شعبه چهـارم ديوان عدالت اداري در رسـيدگي به پرونده‎هاي شماره 8909970900401151 و 8909970900400036 و 8909980900006574 با موضوع دادخواست آقايان بهروز شجاعي و غلامحسين علوي مقدم و حسين فريدوني به طرفيت دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي و درماني استان كرمان و به خواسته اصلاح احكام كارگزيني و پرداخت كامل حق اشعه، به موجب دادنامه‎هاي شماره 8909980900007165 ـ1389/10/12 و 8909980900006275 ـ1389/4/30 و 8909970900400043 ـ1389/5/3 مفاداً به شرح آينده به صدور رأي مبادرت كرده است:
« در خصوص شكايت شاكي به طرفيت دستگاه متبوع به خواسته پرداخت كامل فوق‎العاده كار با اشعه با اصلاح احكام كارگزيني به شرح مندرجات دادخواست و ضمائم پيوستي با توجه به مفاد و محتويات پرونده، نظر به اين كه شاكي از بازنشستگان سازمان بازنشستگي كشوري است و با عنايت به وظايف سازمان بازنشستگي كشوري در احتساب و برقراري حقوق بازنشستگي بر مبناي حقوق ماهانه و فوق‎العاده‎هاي مستمر مشمول كسور بازنشستگي در دو سال آخر خدمت، بنابراين شكايت منحصراً به طرفيت سازمان متبوع بدون شكايت از سازمان بازنشستگي مسموع نيست. مستنداً به رأي وحدت رويه صادر شده از هيأت عمومي ديوان عدالت اداري به شماره 636ـ1387/9/24 قرار رد شكايت صادر و اعلام مي‎شود.»
هيأت عمومي ديوان عدالت اداري در تاريخ ياد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان علي‎البدل شعب ديوان تشکيل شد. پس از بحث و بررسي، با اکثريت آراء به شرح آينده به صدور رأي مبادرت مي‎کند.