ماده1ـ
اصلاحات مندرج در اين آيين‌نامه در معاني مشروح مربوط به كار مي‌روند:
الف ـ محدوده و حريم شهر، محدوده شهرك و روستا: مطابق با قانون تعاريف محدوده و حريم شهر، روستا و شهرك و نحوه تعيين آنها ـ مصوب 1384ـ
تبصره1ـ در مورد شهرهاي فاقد طرح هادي يا جامع تا زمان تهيه طرح جامع يا هادي، محدوده طرحهاي مصوب قبلي آنها ملاك عمل خواهد بود.
تبصره2ـ در مورد روستاها، محدوده مصوب طرح هادي روستايي ملاك عمل خواهد بود و براي روستاهاي فاقد طرح هادي محدوده روستا تا زمان تهيه طرح هادي روستايي توسط بنياد مسكن انقلاب اسلامي تعيين مي‌شود.
ب ـ سكونتگاه‌ها: كليه شهرها، روستاها، شهركهاي مسكوني و مجتمع‌هاي مسكوني كه داراي حداقل بيست خانوار ساكن مي‌باشند. ملاك تشخيص جمعيت خانوار، آخرين سرشماري مركز آمار ايران مي‌باشد.
ج ـ كاربري صنايع: عرصه‌هايي در داخل و يا خارج شهرها و روستاها كه براساس طرحهاي مصوب موضوع آيين‌نامه نحوه بررسي و تصويب طرحهاي توسعه و عمران محلي، ناحيه‌اي، منطقهاي و ملي و مقررات شهرسازي و معماري كشور (موضوع تصويب‌نامه شماره 55837/ت21414هـ مورخ 1378/10/20) براي فعاليتهاي توليدي و خدماتي اختصاص داده مي‌شود.
د ـ مكانهاي صنعتي: عرصه‌هايي خارج از محدوده شهرها و روستاها كه در طرحهاي جامع شهري و ناحيه‌اي حسب ضوابط مربوط براي استقرار فعاليتهاي صنعتي مجاز و مشروط تعيين شده‌اند.
هـ ـ شهرك صنعتي تخصصي: شهركي كه در زمينه توليد يا خدمات صنعتي خاص و يا فعاليتهاي هم خانواده يا مكمل و واحدهاي پژوهشي و فناوري و خدمات پشتيباني آن ايجاد مي‌شود.
و ـ ناحيه صنعتي روستايي: مطابق با آيين‌نامه اجرايي قانون حمايت از ايجاد نواحي صنعتي روستايي (موضوع تصويب‌نامه شماره 116002/ت35253هـ مورخ 1385/9/18)
ز ـ حريم كمي و كيفي آب: مطابق بند (خ) اصلاحي ماده (1) آيين‌نامه مربوط به بستر و حريم رودخانه‌ها، انهار، مسيل‌ها، مرداب‌ها، بركه‌هاي طبيعي و شبكه‌هاي آبرساني، آبياري و زهكشي (موضوع تصويب‌نامه شماره 58977/ت29101 هـ مورخ 1382/12/18).
ح ـ مناطق حساس ساحلي ـ دريايي: خورها، مصبها، خليج‌ها، تالاب‌هاي ساحلي، رويشگاههاي حرا، بسترهاي علفي، صخره‌هاي مرجاني، مناطق تخم‌گذاري لاك‌پشتهاي دريايي و نظاير آنها كه واجد منابع حساس ساحلي و دريايي و يا وابسته به دريا مي‌باشند و اين حساسيت به واسطه تنوع زيستي، غناي جانداران، وجود گونه‌هاي در معرض خطر، آسيب‌پذير و كمياب، واقع شدن اجتماع‌هاي حياتي در آستانه تحمل اكولوژيك در آنها، حساسيت به آلاينده‌ها، كندي ترميم آسيب‌هاي وارد شده بر محيط زيست و مشكلات ناشي از پاكسازي از آلاينده‌هاي محيطي آنها مي‌باشد.
ط ـ فناوري زيست محيطي: توليد يا فرآيندي از توليد كه منجر به حذف، پيشگيري، كاهش يا تخفيف اثرات منفي ناشي از فعاليتهاي انساني بر محيط زيست گردد، فرآيندهايي كه منتج به توليد مواد زايد جامد كمتر، مصرف كمتر منابع و در نهايت كارآيي بالاتر شوند.
ي ـ منطقه‌بندي ايران براي استقرار واحدهاي صنعتي و خدماتي: براساس طرح كالبدي ملي و منطقهاي ايران موضوع مصوبه مورخ 1375/12/25 شورايعالي شهرسازي و معماري ايران، كشور به ده منطقه به شرح جدول پيوست شماره (1) كه به مهر « پيوست تصويب‌نامه هيئت وزيران» تأييد شده است تقسيم گرديده‌است.
