ماده1ـ تعاريف

از نظر اين موافقتنامه:
1ـ اصطلاح « كشتي» به هر شناور تجاري اطلاق مي‌شود كه طبق قوانين طرفين به ثبت رسيده باشد و تحت پرچم آن تردد كند، اصطلاح مزبور همچنين شامل آن دسته از شناورهاي استيجاري خواهدبود كه توسط يك طرف يا شركتهاي كشتيراني آن به كار گرفته شده باشد مشروط بر اين كه با پرچم كشور ثالثي كه از نظر طرف ديگر قابل قبول مي‌باشد، تردد نمايد، ولي شامل شناورهاي زير نمي‌شود:
الف ـ كشتي‌هاي جنگي و ساير شناورهايي كه در خدمت نيروهاي مسلح هستند؛
ب ـ شناورهاي تحقيقاتي (اقيانوس شناسي و علمي)؛
پ ـ شناورهاي ماهيگيري؛
ت ـ شناورهاي تفريحي، دولتي، بيمارستاني و ساير شناورهايي كه اعمال غيرتجاري انجام مي‌دهند.
2ـ اصـطلاح « خدمه» شامل هر شخصي است كه در كشتي هر يك از طرفين به كار گمارده شده، تصدي اعمال مربوط به راهبري، بهره‌برداري يا نگهداري كشتي را به عهـده داشته و نـام وي در فهرسـت خدمه كشـتي منـدرج و داراي شناسنامه دريانوردي باشد.
3ـ اصطلاح « قلمرو» در مورد هر يك از طرفين به مناطق تحت حاكميت يا صلاحيت آن اطلاق مي‌شود، مگر آن كه سياق عبارت به نحو ديگري اقتضاء كند.
4ـ اصطلاح « مسافر» به شخصي اطلاق مي‌شود كه به وسيله كشتي حمل شود بدون آن كه نام وي در فهرست خدمه كشتي هر يك از طرفين ذكر شده باشد يا در آن به انجام كاري اشتغال داشته باشد.
5 ـ اصطلاح « بندر» به محلي اطلاق مي‌شود كه داراي موقعيت و تأسيسات بندري بوه و بر روي كشتيراني بازرگاني بين‌المللي باز باشد.
6 ـ اصطلاح « شركتهاي كشتيراني و نمايندگي‌هاي كشتيراني» به معناي نهادهاي حقوقي است كه در قلمرو يك طرف مطابق قوانين داخلي آن طرف تأسيس و به حمل و نقل دريايي بين‌المللي اشتغال داشته باشد.
7ـ « مقامهاي صلاحيتدار دريايي» عبارتند از:
در جمهوري اسلامي ايران: وزارت راه و ترابري (سازمان بنادر و دريانوردي)،
و در جمهوري كنيا: وزارت حمل و نقل و مرجع دريايي كنيا.