فصل اول ـ تعاريف

ماشين‌هاي كشاورزي
به ماشين‌هايي اطلاق مي‌شود كه داراي موتور بوده و جهت عمليات كشاورزي و براي كارهايي نظير آماده‌سازي زمين، كاشت، داشت، برداشت و جابجايي‌محصول بكارگرفته‌مي‌شوند.
ادوات كشاورزي:
به دستگاه‌هاي فاقد موتور اطلاق مي‌شود كه به طرق مختلف (سوار، نيمه‌سوار و كششي) به ماشين‌هاي كشاورزي متصل شده و عمليات مختلف كاشت، داشت، برداشت و جابجايي محصول را انجام مي‌دهند.
ادوات خاك‌ورزي
دستگاه‌هايي هستند كه عمليات آماده‌سازي را قبل از كشت بر روي زمين انجام مي‌دهند مانند گاوآهن، ديسك و هرس.
ماشين‌هاي كاشت
دستگاه‌هايي هستند كه عمليات كاشت بذر، نشاء و غيره را انجام مي‌دهند.
ادوات داشت
دستگا‌ه‌هايي هستند كه پس از كاشتن دانه‌ها و ساير محصولات تا زمان برداشت محصول، عمليات نگهداري، كودپاشي و سمپاشي مزرعه را انجام مي‌دهند مانند ماشين‌هاي تنك‌كن، كودپاش و سم‌‌پاش.
ماشين‌ها و ادوات برداشت
دستگاه‌هايي هستند كه عمليات برداشت محصول از سطح مزرعه، بسته‌بندي، خرمنكوبي و يا چند عمليات را با هم انجام مي‌دهند. از قبيل بسته‌بندها، ساقه‌كوبها، كمباين‌ها، علوفه خردكن ثابت.
تراكتور و تيلر
ماشين‌هاي‌ چندمنظوره‌اي است كه براي كشيدن ادوات، ماشين‌هاي ‌متحرك، بكارانداختن ماشين‌هاي ساكن و يا قابل حركت به كمك تسمه و فلكه و محور تواندهي به‌ كار مي‌روند.
محور تواندهي (P.T.O)
محور گردنده مخصوصي است كه نيروي محركه لازم را از موتور تراكتور گرفته و به‌ماشين‌ها و يا ادوات كشاورزي منتقل مي‌نمايد.
پين‌برشي
قطعه‌اي است براي نگهداري اتصال خيش به گاوآهن كه در صورت برخورد خيش به‌مانع، مقاومت خود را از دست‌داده و بريده‌شده و مانع‌از بلندشدن و واژگوني تراكتور مي‌گردد.
سپر دوار محور اتصال (P.T.O)
پوششي است كه روي محور انتقال‌دهنده نيرو قرار مي‌گيرد تا از برخورد انسان با محور جلوگيري نمايد.