ماده1ـ

در اين آيين‌نامه اصطلاحات زير در معاني مشروح زير به كار مي‌رود:
1ـ كنوانسيون ـ كنوانسيون حراست از ميراث فرهنگي ناملموس ـ مصوب2003ـ يونسكو.
2ـ قانون ـ قانون الحاق جمهوري اسلامي ايران به كنوانسيون حراست از ميراث فرهنگي ناملموس. ـ مصوب2003 يونسكو ـ .
3ـ سازمان ـ سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري.
4ـ ميراث ـ ميراث فرهنگي ناملموس از جمله:
الف ـ سنتها و اصطلاحات شفاهي از جمله زبان كه محملي براي ميراث فرهنگي ناملموس به شمار مي‌رود.
ب ـ هنرهاي نمايشي و ورزشي.
ج ـ رسوم اجتماعي، آيين‌هاي ديني و ملي و جشنواره‌ها.
د ـ دانش و رسوم مربوط به طبيعت و كيهان.
هـ ـ مهارت در هنرهاي دستي سنتي.
5 ـ ميراث تأييدشده ـ آن دسته از ميراث‌هاي شناسايي و ثبت شده كه براي معرفي، احياء ، ترويج و يا ثبت جهاني به تأييد شوراي عالي ميراث فرهنگي و گردشگري رسيده باشد.
6 ـ گنجينه‌هاي زنده بشري ـ به افراد در قيد حيات گفته مي‌شود كه در زمينه يك يا چند مورد از مصاديق ميراث، صاحبنظر و استاد منحصر به فرد هستند به نحوي كه فقدان آنها موجب فقر ميراث گردد.