ماده25ـ بهداشت
دولتهاي عضو، براي افراد داراي معلوليت، حق برخورداري از بالاترين معيارهاي نايلشدني بهداشتي را بدونتبعيض بر مبناي معلوليت، به رسميت ميشناسند. دولتهاي عضو تمامي تدابير مناسب را براي تضمين دسترسي افراد داراي معلوليت به خدمات بهداشتي كه داراي حساسيتهاي جنسيتي ميباشند، ازجمله توانبخشي مرتبط با بهداشت را اتخاذ خواهند نمود. بهويژه دولتهاي عضو موارد زير را انجام خواهند داد:
(الف) براي افراد داراي معلوليت همان حد، كيفيت و معيارهاي رايگان يا قابلپرداخت در مورد مراقبتها و برنامههاي بهداشتي را همان گونه كه براي سايرين ارائه ميگردد ازجمله در زمينه بهداشت جنسي و باروري و برنامههاي بهداشت عمومي مبتني بر جمعيت، فراهم خواهند نمود؛
(ب) خدمات بهداشتي مورد نياز براي افراد داراي معلوليت بهويژه بواسطه معلوليت آنها از جمله شناسايي و مداخله زودهنگام در صورت اقتضاء و خدمات طراحيگرديده براي به حداقل رساندن و جلوگيري از ناتواناييهاي بيشتر از جمله در ميان كودكان و افراد سالخورده را فراهم خواهند نمود؛
(پ) اينگونه خدمات بهداشتي را در صورت امكان در نزديكترين محل به جوامع آنها از جمله در مناطق روستايي فراهم خواهند نمود؛
(ت) متخصصان بهداشت حرفهاي را ملزم به ارائه مراقبت با همان كيفيت براي سايرين به افراد داراي معلوليت از طريق آموزش و ترويج معيارهاي اخلاقي براي مراقبتهاي بهداشتي فردي و عمومي از جمله بر مبناي رضايت آگاهانه و آزادانه نظير ارتقاء آگاهي حقوق بشري، منزلت، استقلال و احتياجات افراد داراي معلوليت خواهند كرد؛
(ث) تبعيض عليه افراد داراي معلوليت در تأمين بيمهدرماني و بيمه عمر را در صورتيكه اين گونه بيمهها در قانون ملي مجاز شناخته شده باشد ممنوع خواهند نمود تا آنكه به روشي عادلانه و منطقي ارائه گردند؛
(ج) از اعمال تبعيضآميز مراقبتهاي بهداشتي يا خدمات بهداشتي يا غذا و مايعات بر مبناي معلوليت جلوگيري خواهند نمود.