پروتكل

بين دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت كويت
به هنگام امضاء موافقتنامه اجتناب از أخذ ماليات مضاعف در مورد مالياتهاي بر درآمد و سرمايه بين دو دولت در تهران به تاريخ 1386/10/26 هجري شمسي (1429/1/7 هجري‌قمري) برابر با 2008/1/16 ميلادي در مورد مقررات زير كه جزء لاينفك موافقتنامه مزبور مي‌باشد توافق نمودند:
چنين برداشت مي‌شود كه:
1ـ درخصوص بند (1) ماده (4)
در مورد دولت كويت، اصطلاح « مقيم» شامل شخص حقيقي است كه داراي اقامتگاه در دولت كويت بوده و تبعه كويتي باشد.
2ـ درخصوص ماده (18)
الف) اصطلاحات « حقوق بازنشستگي و حق‌الزحمه مشابه ديگر» به پرداختهاي ادواري اطلاق مي‌شود كه پس از بازنشستگي در ازاء استخدام گذشته يا براي جبران خسارات صدمات وارده مربوط به استخدام گذشته دريافت شود.
ب) اصطلاح « مستمري» اطلاق مي‌شود به مبلغ معين قابل پرداخت به شخص حقيقي به صورت ادواري و مادام‌العمر، يا طي دوره‌اي معين يا قابل تعيين، به موجب تعهد پرداخت وجوهي در قالب عوض مناسب و كامل به صورت نقدي يا معادل غيرنقدي آن.
3ـ درخصوص ماده (19)
حق‌الزحمه حاصل توسط مستخدم منصوب از سوي دفتر مركزي مؤسسات حمل و نقل هوايي متعلق به حكومت يك دولت متعاهد درخصوص وظايف انجام شده در دولت متعاهد ديگر صرفاً در دولت متعاهدي كه مؤسسه مذكور در آنجا واقع است مشمول ماليات مي‌گردد.
براي گواهي مراتب بالا، امضاءكنندگان زير كه از طرف دولت متبوع خود مجاز مي‌باشند، اين پروتكل را امضاء نمودند.
اين پروتكل در تهران در دو نسخه در تاريخ 1386/10/26 هجري شمسي (1429/1/7 هجري قمري) برابر با 2008/1/16 ميلادي به زبانهاي فارسي، عربي و انگليسي تنظيم گرديد كه هر سه متن از اعتبار يكسان برخوردار است. در صورت اختلاف، متن انگليسي حاكم خواهدبود.
از طرف از طرف
دولت جمهوري اسلامي ايران دولت كويت
وزير امور خارجه معاون نخست‌وزير و وزير امورخارجه
منوچهر متكي دكتر محمد صباح السالم الصباح