رأي هيأت عمومي

مطابق ماده 6 قانون اصلاح پاره‎اي از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگي، بانوان شاغل، خانواده‎ها و ساير کارکنان مصوب 1379 که در مقام اصلاح قانون نظام هماهنگ حقوق بازنشستگي و وظيفه مصوب 1373 به تصويب رسيده است، معدل تمامي حقوق و مزايايي که ملاک کسور بازنشستگي است در دو سال آخر خدمت با اعمال آخرين ضريب حقوق سال بازنشستگي به عنوان مبناي تعيين حقوق بازنشستگي يا وظيفه اعلام شده است. نظر به اينکه بخشنامه شماره 2556/د/9 مورخ 1375/5/10 سازمان امور اداري و استخدامي کشور مبين جواز تعلق فوق‎العاده نوبت کاري به مستخدمين واجد شرايط است و سازمان متبوع شاکيان فوق‎العاده مزبور را به آنان پرداخت و کسور بازنشستگي مربوط به اين فوق‎العاده را به صندوق بازنشستگي کشوري واريز کرده است. بنابراين به حکم قانون اصلاحي فوق‎الذکر، فوق‎العاده موصوف در تعيين حقوق بازنشستگي شاکيان بايد محاسبه شود و دادنامه‎هاي شماره 2319 مورخ 1386/9/19 و 948 مورخ 1385/3/28 شعب 21 و 24 ديوان عدالت اداري که مبين اين معني است موافق اصول و موازين قانوني است. اين رأي به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون ديوان عدالت اداري براي شعب ديوان و ساير مراجع اداري ذيربط در موارد مشابه لازم‎الاتباع است.
هيأت عمومي ديوان عدالت اداري
معاون قضائي ديوان عدالت اداري ـ رهبرپور