ماده7ـ
وظايف و تعهدات دستگاه‌هاي عضو كارگروه به شرح زير مي‌باشد:
الف ـ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي:
1ـ انجام كليه امور دبيرخانه‌اي كارگروه اعم از برگزاري و تعيين دستور كارجلسات كارگروه و ساير وظايف دبيرخانه مطابق با آيين‌نامه داخلي.
2ـ ساماندهي فرهنگي ـ هنري طراحان پارچه و لباس كشور در قالب حمايت از ساختار مناسب از جمله تشكيل‌خانه طراحان پارچه و لباس ايران.
3ـ ايجاد نمايشگاه دائمي پارچه و لباس ايراني ـ اسلامي يا نگارخانه و موزه (براي عرضه طرح‌ها و الگوهاي برتر و برگزيده و مصوب كارگروه).
4ـ فراهم كردن زمينه حضور فعال و مؤثر طراحان ممتاز و متعهد پارچه و لباس ايراني و اسلامي در ساير كشورهاي اسلامي براي معرفي فرهنگ و تمدن ايران اسلامي در قالب برپايي نمايشگاه آثار با همكاري سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي.
5 ـ برقراري ارتباط و فراهم نمودن زمينه مبادلات فرهنگي مناسب با كشورهاي اسلامي در قالب برپايي نمايشگاه‌ها و جشنواره‌هاي بين‌المللي با همكاري وزارت علوم، تحقيقات و فناوري و سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي با محوريت معرفي نمادها و الگوهاي برتر پارچه و لباس ايراني ـ اسلامي در راستاي عينيت بخشي به استقرار قطب طراحي و اشاعه مد اسلامي در جمهوري اسلامي ايران.
6 ـ اعمال تمهيدات لازم در جهت ترويج و تبليغ نمادها و الگوهاي پارچه و لباس ايراني ـ اسلامي و بومي مناطق مختلف كشور و نمادها و الگوهاي مصوب كارگروه در سينما، تئاتر، مطبوعات، كتاب، موسيقي، هنرهاي نمايشي و ديگر فعاليت‌هاي فرهنگي.
7 ـ فراهم كردن امكان ثبت هنري آثار طراحان پارچه و لباس مطابق با شرايط تعيين شده در كارگروه و نيز اعمال حقوق مالكيت معنوي درباره آثار يادشده.
8 ـ تسهيل و تسريع در فرآيند صدور مجوز تأسيس مؤسسات فرهنگي ـ هنري براي طراحان پارچه و لباس ايراني ـ اسلامي.
ب ـ وزارت آموزش و پرورش
1ـ توسعه و تعميق آگاهي و باورمندي دانش‌آموزان نسبت به مؤلفه‌هاي هويت ملي ـ اسلامي از جمله در زمينه فرهنگ پوشش و آراستگي در قالب تهيه و تدوين و اجراي برنامه جامع و جذاب آموزشي و پرورشي.
2ـ آشنا نمودن دانش‌آموزان با شيوه‌ها و مظاهر تهاجم فرهنگي غرب به ويژه در زمينه اشاعه و القاي الگوهاي رفتاري و ترويج مدگرايي كاذب در پوشش و آرايش.
3ـ معرفي نمادها و الگوهاي فرهنگ ايراني ـ اسلامي در زمينه پوشش، لباس و ساير آرايه‌هاي مكمل از طريق تصاوير كتب درسي.
4ـ فراهم كردن زمينه طراحي‌هاي متنوع براي لباس دانش‌آموزان، معلمان و كاركنان مدارس با توجه به اقتضائات جنسيتي، سني و منطقه‌اي، از طرق مختلف از جمله برگزاري جشنواره ساليانه لباس مدارس و حمايت از طرح‌هاي برگزيده برخوردار از شاخصه‌هاي زيبايي و حجاب كه بتواند پاسخ مناسبي براي نيازهاي روحي و رواني آنها باشد.
5 ـ سفارش لباس فرم‌مخصوص دانش‌آموزان‌ممتاز، برگزيدگان المپيادها و شركت‌كنندگان در جشنواره‌هاي علمي و فرهنگي به طراحان برجسته لباس اسلامي و توليدكنندگان و براساس الگوها و نمادهاي ايراني ـ اسلامي و برخوردار از پارچه و دوخت با كيفيت بالا و اعطاي اين لباس‌ها به اين دانش‌آموزان در قالب جوايز فرهنگي براي استفاده در مراسم و مناسبت‌ها.
6 ـ تهيه دستورالعمل جامعي براي ساماندهي وضعيت ظاهري لباس دانش‌آموزان جهت تصويب در كارگروه.
7ـ تهيه دستورالعمل نحوه برگزاري جشنواره ساليانه در مدارس و همچنين شرايط گزينش طرح‌ها و كاربرد آن جهت تصويب در كارگروه.
ج ـ وزارت بازرگاني:
1ـ برپايي نمايشگاه فصلي و دائمي (مركزي و استاني) عرضه پوشاك و لباس منطبق با مصوبات كارگروه.
2ـ حمايت عملي از طراحان و توليدكنندگان پوشاك اسلامي كه محصولات آنها ضمن انطباق با موازين شرعي پوشش از كيفيت، زيبايي، جذابيت و تنوع برخوردار باشد.
3ـ ارايه تسهيلات قانوني كه به كاهش قيمت تمام شده لباس‌هاي توليدي (با ويژگيهاي فوق‌الذكر) منجر شود و قدرت رقابت آنها را نسبت به ساير كالاهاي فاقد شرايط به طور محسوس افزايش دهد.
4ـ شناسايي توليدكنندگان و فروشندگان موفق در زمينه توليد و عرضه لباس‌هاي مناسب اسلامي و اعطاي تسهيلات به آنها و رفع مشكلات ايشان و تسهيل شرايط صادرات براي محصولات آنها.
5 ـ حمايت از طراحان موفق لباس‌هاي اسلامي در امور صنفي جهت رساندن مدل‌هاي طراحي شده به توليد انبوه.
6 ـ نظارت مستمر و مؤثر و اعمال كنترل‌هاي لازم بر صنوف توليدكننده و عرضه‌كننده لباس.
7ـ پيگيري وضع و اعمال تعرفه‌هاي گمركي بر واردات تجاري پوشاك و پارچه‌هاي خارجي براساس قانون مقررات صادرات و واردات ـ مصوب1372ـ و اصلاحات بعدي آن.
8 ـ اقدامات لازم جهت هدايت بازار عرضه البسه و پوشاك خارجي از مرحله ثبت سفارش و اعمال نظارت‌هاي لازم.
9ـ توسعه « طرح جلوه‌هاي حجاب» با تنوع بخشي به مدل‌هاي اسلامي و جامعيت محصولات عرضه شده براي پوشش كامل بانوي مسلمان ايراني (از قبيل روسري بلند و جوراب مناسب).
10ـ همكاري با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي جهت برپايي نمايشگاه، موزه و جشنواره‌هاي ملي، منطقه‌اي و بين‌المللي با محوريت معرفي نمادها و الگوهاي پارچه و لباس ايراني ـ اسلامي.
11ـ اعمال تمهيدات و اقدامات حمايتي لازم براي تشكيل و تقويت صنف طراحان پارچه و لباس.
د ـ وزارت صنايع و معادن:
1ـ فراهم كردن امكان ارتباط مؤثر طراحان پارچه و لباس‌هاي اسلامي با كارخانجات نساجي و توليدكنندگان لباس.
2ـ حمايت از كارخانجات و توليدكنندگان لباس‌هاي منطبق با الگوهاي ايراني اسلامي به خصوص چادر با كيفيت.
3ـ حمايت از متقاضيان تأسيس واحدهاي توليد صنعتي لباس و پارچه به‌ويژه پارچه چادري.
4ـ تلاش در جهت توليد منسوجات از مواد اوليه طبيعي با كيفيت استاندارد به منظور جلب اقبال مردمي به مصرف منسوجات و پوشاك اسلامي ـ ملي توليد داخل.
هـ ـ سازمان صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران:
1ـ ترويج الگوهاي مناسب پوشش منطبق با ارزش‌هاي فرهنگي، اسلامي و ملي در فيلم‌ها، سريال‌ها، مستندها، نماهنگ‌ها، پويانمايي‌ها، گزارش‌ها و گفتگوها.
2ـ تهيه و پخش برنامه‌هاي تلويزيوني در جهت معرفي و ترويج نمادها و الگوهاي پارچه و لباس ايراني و بومي مناطق مختلف كشور و نيز مدل‌هاي لباس ايرانيان در ادوار مختلف تاريخي.
3ـ انعكاس جشنواره‌ها و نمايشگاه‌هاي مد و لباس اسلامي و ملي و معرفي طرح‌هاي ارايه شده و طراحان موفق در برنامه‌هاي سيما.
4ـ پرهيز از ترويج الگوهاي غربي پوشش در پخش برنامه‌هاي سيما.
5 ـ اطلاع‌رساني درباره جريان‌هاي منحرف و مهاجم مد و الگوهاي غربي پوشش در قالب برنامه‌هاي جذاب تلويزيوني همراه با ارايه الگوهاي بديل و برتر اسلامي ايراني.
6 ـ توجه ويژه به ساخت برنامه‌هاي پويانمايي براي كودكان به منظور جلب توجه آنها به لباس‌هاي اسلامي ايراني با استفاده از نمادهاي محبوب عروسكي.
7ـ تدوين دستورالعمل براي نحوه حضور بازيگران در تلويزيون و سينما با همكاري و هماهنگي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، حداكثر به مدت يك ماه از تاريخ تصويب آيين‌نامه جهت تصويب در كارگروه.
8 ـ ترويج و تبليغ الگوهاي لباس منطبق با فرهنگ ايراني ـ اسلامي (مطابق با شاخص‌هاي تعيين‌شده در كارگروه) به وسيله مجريان تلويزيون.
و ـ معاونت برنامه‌ريزي و نظارت راهبردي رييس‌جمهور:
1ـ توجه ويژه به پيشنهاد دستگاه‌هاي اجرايي و وظايف مندرج در قانون و آيين‌نامه جهت تأمين منابع لازم براي اجرايي شدن مصوبات و پيگيري مراحل تصويب در لايحه بودجه سنواتي.
2ـ فراهم كردن امكان تحقق طرح‌هاي بودجه‌اي پيشنهادي دستگاه‌هاي عضو در جهت تأمين هزينه‌هاي اجرايي قانون.
