ماده1ـ

در اين تصويب‌نامه واژه و اصطلاحات زير در معاني مشروح مربوط به كار مي‌روند:
الف ـ دشت آزاد: دشتي كه بيلان آن مثبت و بهره‌برداري از منابع آب زيرزميني آن كمتر از ميزان تغذيه سفره باشد.
ب ـ دشت ممنوعه: دشتي كه در آن بهره‌برداري از منابع آب زيرزميني بيش از پتانسيل تجديدپذيربوده به گونه‌اي كه موجب افت سطح آب زيرزميني در آن دشت گرديده و به طور طبيعي امكان بازگشت به سطح تعادل وجود ندارد.
ج ـ دشت ممنوعه بحراني: دشت ممنوعه‌اي كه در آن، سطح آب سفره زيرزميني يا كيفيت آب آبخوان به طور مستمر افت دارد.
د ـ آبـخوان: لايـه‌هـايي از خاك و سنـگ داراي خلل، فرج و شكستگي در مخروط‌افكنه‌هاي كوهپايه‌اي و دشتهاي آبرفتي كه قابليت ذخيره‌سازي آب‌هاي مازاد سطحي به صورت طبيعي يا مصنوعي جهت استفاده‌هاي كوتاه مدت يا درازمدت بعدي در آنها وجود دارد.
هـ ـ طرح آبخوانداري: سند مدوني براي نوع خاصي از اقدمات اجرايي آبخيزداري كه با هدف حفاظت آب و كنترل و پخش سيلاب در مخروط افكنه‌هاي كوهپايه‌اي و دشتهاي آبرفتي تهيه و به اجرا درمي‌آيد.
و ـ آبخيزداري: مجموعه علوم و فنون لازم براي مديريت جامع و هماهنگ منابع حوزه‌هاي آبريز بدون ايجاد اثرات منفي در منابع زيستي.