رأي هيأت عمومي

الف ـ تعارض در دادنامه‎هاي فوق‎الذکر محرز بنظر مي‎رسد. ب ـ طبق بند 5 ماده 2 قانون تأمين اجتماعي مصوب 1354 مزد يا حقوق يا کارمزد شامل هرگونه وجوه و مزاياي نقدي يا غيرنقدي مستمر است که در مقابل کار به بيمه‌شده پرداخت مي‎شود و به موجب ماده 7 قانون اصلاح پاره‎اي از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگي، بانوان شاغل، خانواده‎ها و ساير کارکنان مصوب 1379 نيز ملاک ‌احتساب و پرداخت پاداش پايان‌خدمت به مستخدمين رسمي و ثابت واجد شرايط به ازاء هر سال خدمت معادل يک ماه آخرين حقـوق و فوق‎العاده‎هاي مستمر دريافتي مأخذ کسر کسور بازنشستگي مي‎باشد. نظر به اينکه حسب محتويات پرونده‎هاي فوق‎الذکر فوق‎العاده اضافه کار بطور مستمر به شاکيان پرداخت و حق بيمه متعلق به آن نيز به صندوق سازمان تأمين اجتماعي واريز شده است، بنابراين فوق‎العاده مزبور با اوصاف يادشده در احتساب پاداش پايان خدمت قابل محاسبه بوده است و دادنامه شماره 962 مورخ 1386/10/25 شعبه دهم ديوان عدالت اداري مبني بر تاييد شکايت شاکي در اين حد صحيح و موافق قانون تشخيص داده مي‎شود. اين رأي مستنداً به بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون ديوان عدالت اداري براي شعب ديوان و ساير مراجع اداري ذيربط در موارد مشابه لازم‎الاتباع است.
رئيس هيأت عمومي ديوان عدالت اداري ـ علي رازيني