رأي هيأت عمومي
طبق ماده 2 قانون بيمه بيکاري، بيکار بيمهشدهاي است که بدون ميل و اراده بيکارشده و آماده کار باشد و مستفاد از ماده 4 همان قانون که مقرر داشته، بيمهشده بيکار با معرفي کتبي واحد کار و امور اجتماعي محل از مزاياي قانون بيمه بيکاري منتفع خواهد شد، مرجعيت قانوني مراجع حل اختلاف کارگر و کارفرما در تشخيص بيکاري بدون ميل و اراده کارگر از کار است. نظر به مراتب فوقالذکر و اينکه محل جغرافيايي کارگاه تغيير يافته است و توافق کارگران بيکار شده به جهت مذکور منحصراً مربوط به ميزان حقوق و مزاياي دريافتي آنان بوده و مثبت بيکاري به ميل و اراده آنان نيست، بنابراين دادنامه به شماره 2751 مورخ 1381/12/21 شعبه چهاردهم ديوان مبني بر استحقاق شاکي به دريافت حق بيمه ايام بيکاري که مورد تاييد شعبه نهم تجديدنظر ديوان قرار گرفته است، صحيح و موافق قانون تشخيص داده ميشود. اين رأي به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون ديوان عدالت اداري براي شعب ديوان و ساير مراجع اداري ذيربط در موارد مشابه لازمالاتباع است.
هيأت عمومي ديوان عدالت اداري
معاون قضائي ديوان عدالت اداري ـ رهبرپور