ماده 4ـ مقيم

1ـ از لحاظ اين موافقتنامه اصطلاح مقيم يک دولت متعاهد به هر شخصي اطلاق مي‌شود که به‌موجب قوانين آن دولت، از حيث اقامتگاه، محل سکونت، محل ثبت يا به‌جهات مشابه ديگر مشمول ماليات آن دولت باشد و همچنين اين اصطلاح شامل آن دولت و مقام محلي يا واحدهاي منطقه‌اي ـ اداري خواهد بود. با وجود اين اصطلاح مزبور شامل شخصي نخواهد بود که صرفاً به‌لحاظ سرمايه و يا کسب درآمد از منابع واقع در آن دولت مشمول ماليات آن دولت مي‌شود.
2ـ در صورتي که حسب مقررات بند(1) اين ماده شخص حقيقي، مقيم هر دو دولت متعاهد باشد، وضعيت او به‌شرح زير تعيين خواهد شد:
الف ـ او مقيم دولتي تلقي خواهد شد که در آن، محل سکونت دائمي در اختيار دارد. اگر او در هر دو دولت محل سکونت دائمي در اختيار داشته باشد، مقيم دولتي تلقي خواهد شد که در آن علايق شخصي و اقتصادي بيشتري دارد (مرکز منافع حياتي).
ب ـ هرگاه نتوان دولتي را که وي در آن مرکز منافع حياتي دارد تعيين کرد، يا چنانچه او در هيچ يک از دو دولت، محل سکونت دائمي دراختيار نداشته باشد، مقيم دولت متعاهدي تلقي خواهد شد که معمولاً در آنجا به‌سر مي‌برد.
پ ـ هرگاه او معمولاً در هر دو دولت متعاهد به‌سر برد يا در هيچ يک به‌سر نبرد، مقيم دولتي مي‌شود که تابعيت آن را دارد.
ت ـ هرگاه او تابعيت هيچ يک از دو دولت متعاهد را نداشته باشد و يا درصورتي که نتوان بر اساس بندهاي فوق او را مقيم يکي ازدولتهاي متعاهد تلقي کرد، موضوع با توافق مقامات صلاحيتدار دو دولت متعاهد حل و فصل خواهد شد.
3ـ در صورتي که وفق مقررات بند (1) شخصي غير از شخص حقيقي مقيم هر دو دولت متعاهد باشد. آن شخص مقيم دولتي تلقي خواهد شد که دفتر ثبت شده وي در آن واقع است.