ماده 12ـ اختلافات بين يك سرمايه‌گذار و يك طرف متعاهد
1ـ اختلافاتي كه ممكن است بين يك طرف متعاهد و سرمايه‌گذار طرف متعاهد ديگر درمورد يك سرمايه‌گذاري در چهارچوب اين موافقتنامه بروز كند بايد به طور كتبي توسط سرمايه‌گذار به اطلاع طرف متعاهد نخست برسد. طرفين ذي‌ربط تا آنجا كه ممكن است سعي خواهند كرد اين اختلافات را به‌طور دوستانه حل و فصل كنند.
2ـ اگر اين اختلافات ظرف مدت شش ماه از تاريخ اطلاعيه كتبي مذكور در بند (1) به طور دوستانه حل و فصل نشود اختلاف مي تواند به انتخاب سرمايه‌گذار ارجاع شود به:
الف ـ ديوان داوري موردي كه به موجب قواعد داوري كميسيون حقوق تجارت بين‌الملل سازمان ملل متحد (آنسيترال ) تشكيل شود.
ب ـ مركز بين‌المللي حل و فصل اختلافات سرمايه‌گذاري، ايجادشده طبق كنوانسيون حل و فصل اختلافات سرمايه‌گذاري بين دولتها و اتباع دولتهاي ديگر كه در تاريخ 1343/12/28 هجري شمسي برابر با 18 مارس 1965 ميلادي در واشنگتن براي امضاء مفتوح شد، چنانچه هر دو طرف متعاهد عضو كنوانسيون باشند، يا،
پ ـ اتاق بازرگاني بين‌المللي (ICC) به موجب قواعد داوري آن.
3ـ هر طرف متعاهد بدينوسيله با ارجاع هر اختلاف مربوط به سرمايه‌گذاري به هريك از مراجع فوق الذكر موافقت مي‌نمايد.
4ـ در جريان رسيدگي داوري يا اجراي يك حكم، طرف متعاهد درگير در اختلاف نبايداعتراض نمايد كه سرمايه‌گذار طرف متعاهد ديگر به موجب يك قرارداد بيمه براي تمام يا بخشي از زيانها خسارت دريافت نموده است.
5 ـ هر رأي داوري كه به‌موجب اين ماده صادر شود براي طرفين اختلاف قطعي و لازم‌الاجراء است. هر طرف متعاهد بدون تأخير مفاد رأي مزبور را اجرا خواهد نمود و زمينه اجراء رأي را در قلمرو خود فراهم خواهد كرد.
