ماده4ـ مقيم

1ـ از لحاظ اين موافقتنامه اصطلاح « مقيم يك دولت متعاهد» به هر شخصي اطلاق مي‌شود كه به ‌موجب قوانين آن دولت متعاهد، از حيث اقامتگاه، محل سكونت، محل ثبت، محل دفتر اصلي يا مركزي يا به جهات مشابه ديگر مشمول ماليات آن دولت باشد. با وجود اين اصطلاح مزبور شامل شخصي نخواهد بود كه صرفاً به‌لحاظ كسب درآمد از منابع واقع در آن دولت، مشمول ماليات آن دولت مي‌شود.
2ـ در صورتي كه حسب مقررات بند(1) اين ماده، شخص حقيقي مقيم هر دو دولت متعاهد باشد، وضعيت او به‌شرح زير تعيين خواهد شد:
الف ـ او فقط مقيم دولتي تلقي خواهد شد كه در آن محل سكونت دائمي در اختيار دارد. اگر او در هر دو دولت محل سكونت دائمي در اختيار داشته باشد، فقط مقيم دولتي تلقي خواهد شد كه در آن علائق شخصي و اقتصادي بيشتري دارد (مركز منافع حياتي).
ب ـ هرگاه نتوان دولتي را كه وي در آن مركز منافع حياتي دارد تعيين كرد يا چنانچه او در هيچ يك از دو دولت، محل سكونت دائمي دراختيار نداشته باشد، فقط مقيم دولت متعاهدي تلقي خواهد شد كه معمولاً در آنجا بسر مي‌برد.
پ ـ هرگاه او معمولاًدر هر دو دولت متعاهد بسر برد يا در هيچ يك بسر نبرد، مقيم دولت متعاهدي تلقي مي‌شود كه تابعيت آن‌را دارد.
ت ـ هرگاه او تابعيت هيچ يك از دو دولت متعاهد را نداشته باشد موضوع با توافق مقامات صلاحيتدار دو دولت متعاهد حل و فصل خواهد شد.
3ـ در صورتي كه به‌موجب مقررات بند (1)اين ماده شخصي غير از شخص حقيقي، مقيم هر دو دولت متعاهد باشد، آن شخص، فقط مقيم دولتي تلقي خواهد شد كه دفتر ثبت شده وي در آن واقع است. در صورت ابهام، موضوع با توافق مقامات صلاحيتدار دولتهاي متعاهد حل و فصل خواهد شد.