ماده11 ـ حل‌و فصل اختلافات ميان يك طرف متعاهد و سرمايه‌گذار طرف متعاهد ديگر
1ـ چنانچه اختلافي ميان طرف متعاهد سرمايه‌پذير و يك يا چند سرمايه‌گذار طرف متعاهد ديگر درباره يك سرمايه‌گذاري بروز كند، طرف متعاهد سرمايه‌پذير و سرمايه‌گذار (سرمايه‌گذاران) مزبور در ابتدا تلاش خواهندكرد كه اختلاف را از طريق مذاكره و مشاوره و به صورت دوستانه حل و فصل كنند.
2ـ چنانچه طرف متعاهد سرمايه‌پذير و سرمايه‌گذار (سرمايه‌گذاران) مزبور نتوانند ظرف شش ماه از تاريخ ابلاغ ادعا توسط يك طرف متعاهد به طرف ديگر به توافق برسند، اختلاف به درخواست سرمايه‌گذار ارجاع خواهدشد به:
الف ـ دادگاه ذي‌صلاح طرف متعاهد مربوط، يا
ب ـ مركز بين‌المللي حل و فصل اختلافات سرمايه‌گذاري (ايكسيد) كه طبق « كنوانسيون حل و فصل اختلافات سرمايه‌گذاري بين دولتها و اتباع دولتهاي ديگر» كه در تاريخ 1343/12/28 هجري‌شمسي برابر هجدهم مارس 1965 ميلادي در واشنگتن براي امضاء مفتوح شد، تشكيل شده است، در صورتي كه هر دو طرف متعـاهد عضو آن كـنوانسيون باشند، يا
پ ـ ديوان داوري موردي كه به موجب قواعد داوري كميسيون حقوق تجارت بين‌الملل سازمان ملل متحد (آنسيترال) تشكيل شود، يا
ت ـ ساير ترتيبات موردي يا سازماني كه توسط هر ديوان داوري مورد توافق طرفين ايجاد شود.
3ـ احكام صادره براي طرفهاي اختلاف قطعي و الزام‌آور خواهدبود.
