مقدمه:
سلامت زنان به عنوان جايگاه والاي او در جوهره خلقت به ويژه در شكلگيري فرهنگ، تربيت، سعادت و حفظ و ارتقاي سلامت خانواده و جامعه داراي نقش تعيينكننده است كه اين خود تحت تأثير حقوق اساسي آنان در خانواده و اجتماع قرار ميگيرد.
قانون اساسي جمهوي اسلامي ايران با حمايت از حقوق انساني، اجتماعي و فرهنگي همه افراد اعم از زن و مرد، سلامت افراد را يك حق اساسي دانسته و تأمين نيازهاي سلامت آنها را تكليف اصلي دولت شمرده است. منشور حقوق زنان در نظام جمهوري اسلامي ايران نيز بر حق سلامت زنان در بهرهمندي و دسترسي به خدمات، حمايتها و مراقبتهاي بهداشتي درماني مورد نياز و با كيفيت مناسب تأكيد مينمايد.
شوراي عالي انقلاب فرهنگي براساس پيشنهاد شوراي فرهنگي ـ اجتماعي زنان سياستهايلازم و راهبردهاي اساسي براي تضمين سلامتزنان و دستيابي آنان به مراقبتهاي همه جانبه و مورد نياز در دورههاي مختلف زندگي را با تكيه بر پژوهشهاي انجام شده در ابعاد مختلف و با تأكيد بر عوامل فرهنگي تأثيرگذار به شرح ذيل تصويب مينمايد: