نظر کميسيون مشورتي آئين دادرسي کيفري

به مستنبط از ماده 17 قانون مجازات عمومي و ماده 487 قانون آئين دادرسي کيفري چون بازداشتي که طبق قانون تشديد مجازات اشخاص بد سابقه و شرور مصوب سال 1322 درباره اشخاص معين در آن قانون اعمال مي شود با توقيفهاي احتياطي که بعلت اتهام ارتکاب متهم به جرم جزائي صادر مي شود ذاتا از يک نوع و ماهيت واحد نيستند، فلذا قابل جمع و کسر و احتساب نبوده و نتيجتا در مورد استعلام مدتي را که شخص مورد بحث بعلت عدم توديع دثيقه و به موجب قرار بازپرس در توقيف بوده و در مقام اجراي تصميم بازداشت صادره از طرف کميسيون تشديد مجازات قابل کسر و احتساب نبوده و بلکه تاريخ اجراي آن به فرض قطعيت از تاريخ صدور تصميم خواهد بود.