نظريه اداره حقوقي

نسبت به کسانيکه به حکم مراجع قضائي ايران توقيف مي شوند پس از آزاد شدن پرداخت حقوق ايام غيبت فقط در صورتي مجاز است که غيبت موجه تشخيص داده شود و احراز آن به نحوي است که در بند )ژ) ماده 124 قانون استخدام کشوري پيش بيني گرديده است اصولا اگر بازداشت مستند به فعل مجرمانه کارمند باشد چون خودش موجبات آنرا فراهم کرده است فرس ماژور محسوب نمي شود ولي اگر مستند به فعل مجرمانه او نباشد مصداق فرس ماژور خواهد داشت که بين اين دو مورد بايد فرق گذاشته شود نتيجتا اگر شخصي که بازداشت شده است از بزه انتسابي تبرئه شود يا اينکه قرار منع پيگرد او به لحاظ جرم نبودن عمل ارتکابي يا فقد دليل صادر گردد مي تواند از حالت فرس ماژور و موجه بودن غيبت استفاده کند، ولي اگر محکوميت حاصل کند يا اينکه با وجود محرز بودن ارتکاب جرم بعلت گذشت شاکي خصوصي موقوف التعقيب شود چنين شخصي نمي تواند از مزاياي غيبت موجه و فرس ماژور استفاده کند چه آنکه موجبات بازداشت او توسط خودش فراهم شده است.