رأي وحدت رويه هيأت عمومي

‌رديف: 94.64
‌رأي وحدت رويه شماره: 26-1364.9.5
‌نظر به اين كه برابر ماده 192 قانون اصلاح موادي از قانون آيين دادرسي كيفري و ماده 7 قانون راجع به مجازات اسلامي مصوب 1361 جرائم و نيز‌مجازاتها حسب نوع آن‌ها به حدود و قصاص و ديات و تعزيرات تقسيم شده‌اند نه خلاف و جنحه و جنايت مندرج در قانون مجازات عمومي سابق و‌مجازات توهين به افراد در ماده 86 قانون تعزيرات شلاق تعيين گرديده و ماده 217 قانون صدرالاشعار كه در مقام تعيين حدود صلاحيت دادگاه كيفري‌دو در مقابل دادگاه كيفري يك فحاشي را در صلاحيت دادگاه كيفري دو دانسته است به معناي نفي صلاحيت بازپرس يا جانشين او در رسيدگي به‌شكايت مزبور در حدود وظايف قانوني آنها نمي‌باشد بنابراين رسيدگي به اهانت و فحاشي در دادسرا چنانچه شاكي رأساً به دادسرا شكايت نمايد و‌اظهار نظر مقتضي بر موقوفي يا منع تعقيب يا مجرميت تكليف قانوني قضات دادسراست و رأي شعبه 22 دادگاه كيفري دو تبريز كه نتيجتاً بر همين مبنا‌صادر شده منطبق با موازين قانوني تشخيص مي‌شود اين رأي به تجويز ماده 3 قانون اضافه شده به قانون آيين دادرسي كيفري مصوب 1337 براي‌دادگاهها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.