ماده 13 ـ
نحوه توالي و تناوب اشتغال در مشاغل سخت و زيان‌آور:
1ـ ايام زير چنانچه در فواصل اشتغال به كارهاي سخت و زيان آور واقع شود، به عنوان سابقه اشتغال در كارهاي سخت و زيان‌آور محسوب مي‌گردد.
الف ـ تعطيلات هفتگي.
ب ـ تعطيلات رسمي.
ج ـ ايام استفاده از مرخصي استحقاقي.
د ـ ايام استفاده از مرخصي بابت ازدواج يا فوت همسر، پدر، مادر و فرزندان به مدت 3 روز با دريافت دستمزد در مورد مشمولان قانون كار.
هـ ـ ايام استفاده از مرخصي استعلاجي يا استراحت پزشكي اعم از اينكه حقوق ايام مزبور توسط كارفرما پرداخت شود و يا اينكه بيمه شده از غرامت‌دستمزد ايام بيماري استفاده كرده است.
2 ـ ايام و موارد زير چنانچه در فواصل اشتغال بيمه شده به كارهاي سخت و زيان آور واقع شود موجب زايل شدن توالي اشتغال وي در كارهاي سخت‌و زيان آور نمي‌گردد.
الف ـ ايام خدمت وظيفه سربازي(دوران ضرورت و احتياج)مشروط بر اينكه بيمه شده حداكثر تا دو ماه پس از پايان خدمت به كار سابق خود برگشته و‌يا اينكه در كار ديگري كه سخت و زيان آور شناخته شده مشغول به كار شده باشد و همچنين ايام آماده به خدمت.
ب ـ دوران توقيف بيمه شده در صورتيكه منتهي به محكوميت وي نگردد و يا اينكه كارفرما بر اساس تكليف قانوني حقوق دوران مزبور را به بيمه شده‌پرداخت نمايد.
ج ـ ايام حالت تعليق كه به واسطه عوامل قهريه طبيعي و يا حوادث و مخاطرات اجتماعي(مانند سيل، زلزله جنگ و آتش‌سوزي) كه خارج از اراده‌كارفرما و بيمار شده بوده و در نتيجه آن كارگاه به طور موقت تعطيل مي‌گردد.
د-ايام استفاده از مقرري بيمه بيكاري مشروط بر اينكه بيمه شده قبل از اتمام و يا بلافاصله پس از اتمام دوره مزبور در مشاغلي كه سخت و زيان‌آور‌شناخته شده مشغول به كار شده يا طبق اين آيين‌نامه بتواند بازنشسته شود.
هـ ـ ايام خدمت در جبهه كه به تاييد مراجع ذيصلاح رسيده باشد.
و ـ دوران اسارت يا محكوميت سياسي كه بيمه شده بر اساس آن به عنوان آزاده شناخته شده باشد.
ز ـ ايام بلاتكليفي بيمه شده كه مستند به آراي صادره از سوي هيأت‌هاي حل اختلاف و يا ساير مراجع قانوني منجر به پرداخت حقوق ايام مزبور شده‌باشد.
ح ـ ايام استفاده از غرامت دستمزد ايام بيماري كه در فاصله زماني 1354.5.10 تا 1359.4.1 واقع شده باشد.
ط ـ غيبت غيرموجه حداكثر به مدت 10 روز در سال در مورد كارگاههاي مشمول قانون كار يا بر اساس مقررات انضباطي، تخلفاتي و يا استخدامي‌مربوط در كارگاههاي غيرمشمول قانون كار كه منجر به اخراج، انفصال موقت يا دايم نشده باشد.
3ـ ايام و موارد ذيل چنانچه در فواصل اشتغال بيمه شده به كارهاي سخت و زيان‌آور واقع شود توالي اشتغال او را از بين برده و موجب تناوب اشتغال‌وي مي‌گردد.
الف ـ استفاده از مرخصي بدون حقوق به هر منظور و تحت هر عنوان.
ب ـ اخراج، استعفا، انفصال و بازخريدي
ج ـ غيبت غيرموجه بيش از 10 روز در هر سال در كارگاههاي مشمول قانون كار يا بر اساس مقررات انضباطي، تخلفاتي و يا استخدامي مربوط در‌كارگاههاي غير مشمول قانون كار كه منجر به اخراج، انفصال موقت و يا دايم شده باشد.
د ـ اشتغال در كارها و مشاغل عادي.
هـ ـ اشتغال در حرف و مشاغل آزاد.
و ـ بيمه اختياري.
ز ـ بيكاري بدون دريافت مقرري بيكاري.
ح ـ ساير موارد مشابه.
