ماده واحده ـ
سازمان تأمين اجتماعي مكلف است با استفاده از مقررات عام قانون تأمين اجتماعي قالي‌بافان خانگي فاقد كارفرما را در برابر‌حمايتهاي بازنشستگي، ازكارافتادگي و فوت با نرخ 14% (7% سهم دولت و 7% سهم مشمول) به صورت اختياري براساس آيين نامه‌اي كه توسط‌سازمان تأمين اجتماعي و بانظر خواهي از وزارتخانه‌هاي بازرگاني، صنايع، جهاد سازندگي و تعاون تهيه و براي تصويب هيأت دولت پيشنهاد خواهد‌شد بيمه نمايد.
تبصره 1 ـ درآمد ماهانه مبناي محاسبه حق بيمه درباره اين افراد پنجاه‌درصد (50%) حداقل دستمزد كارگر ساده تعيين مي‌گردد و حمايتهاي مقرر‌در اين قانون نيز بر همان مبنا محاسبه و پرداخت خواهد شد. درهرحال مستمري از كار افتادگي كلي و مستمري بازنشستگي و مجموع مستمري‌بازماندگان نبايد از دو سوم مبناي محاسبه حق بيمه كمتر باشد.
تبصره 2 ـ حداكثر سن براي بيمه شدن اين افراد پنجاه سال تمام خواهد بود، چنانچه افرادي كه بيش از پنجاه سال سن دارند تقاضاي بيمه نمايند‌دولت و ذينفع موظف خواهند بود حق بيمه مدت مازاد بر پنجاه سالگي را كه به ترتيب فوق توسط سازمان تأمين اجتماعي محاسبه و اعلام خواهد شد‌پرداخت نمايد، درهرصورت شروع استفاده از مزاياي بازنشستگي با رعايت شرايط مندرج در ماده (76) قانون تأمين اجتماعي حداقل گذشت پنج سال‌از تاريخ شروع پرداخت حق بيمه مي‌باشد.
تبصره 3 ـ به منظور تأمين منابع مالي حق بيمه سهم دولت از تاريخ تصويب اين قانون يك و نيم درصد (1.5%) از بهاي صادرات فرش به عنوان‌عوارض توسط گمرك جمهوري اسلامي ايران اخذ و به حساب خزانه واريز خواهد شد و عيناً به سازمان تأمين اجتماعي پرداخت و در صورت عدم‌تكافو دولت مكلف است مابه‌الاختلاف آنرا حسب اعلام سازمان تأمين اجتماعي در بودجه سالانه كل كشور منظور و كل سهم خود را به سازمان تأمين‌اجتماعي پرداخت نمايد.
