ماده 20 ـ
محروميت از بعضي يا همه حقوق اجتماعي و اقامت اجباري در نقطه معين يا ممنوعيت از اقامت در محل معين بايد متناسب با جرم و‌خصوصيات مجرم در مدت معين باشد. در صورتي كه محكوم به تبعيد يا اقامت اجباري در نقطه‌اي يا ممنوعيت از اقامت در نقطه معين در اثناي اجراي‌حكم، محل را ترك كند و يا به نقطه ممنوعه بازگردد، دادگاه مي‌تواند با پيشنهاد دادسراي مجري حكم، مجازات مذكور را تبديل به جزاي نقدي و يا‌زندان نمايد.
