فصل اول ـ
تعاريف
1 ـ چاه دستي:
منظور از چاه دستي در اين آئيننامه آئيننامه آن دسته از چاههائي هستند که با استعانت از نيروي بدني و با استفاده از وسائل کار سنتي مانند چرخ چاه ـ کلنگ ـ بيلچه ـ دلو و غيره کنده مي شوند
2 ـ چرخ چاه:
وسيله ايست جهت انتقال مواد از عمق به بيرون و بالعکس که بر دهانه چاه نصب ميگردد.
3ـ دلو:
وسيله ايست که معمولا از لاستيک منجيد دار، برزنت و يا مواد مشابه به شکل کيسه ساخته شده و در انتقال مواد مورد استفاده قرار ميگيرد.
4 ـ کول:
حلقه يا نيم حلقه ايست که از جنس فولاد يا سيمان يا سفال بوده و براي جلوگيري از ريزش ديوارههاي ميل چاه يا انباري استفاده ميگردد.
5 ـ ميل چاه:
آن قسمت از چاه ميباشد که به طور عمودي نسبت به سطح زمين کنده ميشود.
6 ـ طوقه:
ديوار حلقوي ساخته شده از مصالح ساختماني در بالا ترين قسمت از ميل چاه (منتهي به دهانه چاه) ميباشد که بر روي آن در پوش چاه قرار داده ميشود.
7 ـ انباري:
عبارتست از مسير يا مسيرهاي انحرافي کنده شده در عمق يا ديواره ميل چاه.
8 ـ سپر:
وسيله حفاظتي مخصوصي است که مقني را از آسيب ناشي از سقوط احتمالي مواد و اشياء محفوظ نگه ميدارد.
9 ـ پاکند:
مسير شيب داري جهت رفت و آمد و حمل و نقل وسائل است که از فاصله اي دور تر از دهانه چاه شروع و تا نزديکي سطح آب ادامه مي يابد.