ماده 11 ـ
با توجه به ماده پنج قانون هر گاه عشاير و ايلات در مسير كوچ به اقتضاي نوع زندگي و اشتغال و تحرك و گرفتن خدمات مورد نياز در چند ماه از سال‌در محدوده بخش موضوع ماده 6 قانون اقامت نمايند در مدت فوق بخش مذكور بخش عشايري نيز شناخته مي‌شود.
تبصره 1 ـ در مدت اقامت عشاير و ايلات كوچ و در محدوده بخش بخشدار همان محل با مسئوليت و اختيارات ويژه با عنوان بخشدار سيار نيز مسئول ارائه‌خدمات و هماهنگي امور عشاير با ادارات و سازمانهاي ذيربط خواهد بود و در غياب وي امور عمومي بخش را قائم‌مقام او اداره خواهد كرد.
تبصره 2 ـ تشخيص و تعيين هر يك از بخشهائي كه بخش عشايري نيز شناخته مي‌شود با پيشنهاد وزارت كشور و تصويب هيأت وزيران مي‌باشد.
