ماده 7 ـ
وزارت كشور موظف است براي ايجاد بخش جديد در جهت اجراء تبصره 1 و 2 ماده 6 قانون در نقاط استثنائي كه در آن جمعيت محدوده در تراكم زياد‌كمتر از سي هزار نفر و در تراكم متوسط كمتر از 20 هزار نفر و در تراكم كم و نقاط دورافتاده مرزي، جزايري، جنگلي و كويري كمتر از 12 هزار نفر باشد لايحه‌پيشنهادي را جهت تصويب مجلس شوراي اسلامي به هيأت وزيران تسليم نمايد.
تبصره 1 ـ اداره امور بخش با بخشدار است.
تبصره 2 ـ مركز بخش به نحوي بايد تعيين گردد كه علاوه بر دارا بودن شرايط مندرج در تبصره 3 ماده 6 قانون و حفظ جهات سياسي از اولويت راههاي ارتباطي‌موجود و آتي و امكانات تشكيلاتي و مبادلاتي و قابليت توسعه و جذب جمعيت برخوردار بوده به طوري كه به سهولت بتواند با اكثريت نقاط واقع در محدوده‌بخش از لحاظ ارتباطات دسترسي داشته باشد.
تبصره 3 ـ چنانچه در محدوده بخش نقطه شهري فاقد شرايط مندرج در تبصره 3 ماده 6 قانون باشد روستا حائز شرايط (مركز يكي از دهستانها) به مركزيت‌بخش انتخاب خواهد شد.
