مقاولهنامه شماره 105 در خصوص لغو كار اجباري
كنفرانس عمومي سازمان بينالمللي كار در چهلمين دوره اجلاسيه خود منعقده در تاريخ 5 ژوئن 1957 در ژنو بنا به دعوت هيأت مديره دفتر بينالملليكار ـ پس از مطالعه در اطراف مسئله كار اجباري كه چهارمين فقره دستور جلسه را تشكيل ميدهد و با عطف توجه به مفاد مقاولهنامه كار اجباري1930 و همچنين با توجه به اين كه مقاولهنامه راجع به بردگي مصوبه 1926 پيشبيني نموده كه به منظور جلوگيري از اين كه كار اجباري شرايطي مشابهبردگي به وجود نياورد تدابير لازم و مفيد اتخاذ گردد. و نظر به اين كه مقاولهنامه تكميلي 1956 در خصوص لغو بردگي ـ داد و ستد برده و سازمانها واعمال مشابه با بردگي ناظر بهالغاي كامل اسارت ناشي از قرض و قيادت ميباشد و با در نظر گرفتن مفاد مقاولهنامه 1949 راجع به حمايت مزدها كه بهموجب آن پرداخت مزدها بايد به طور منظم صورت گرفته و در اين مورد اعمال هر رويهاي كه كارگر از امكان واقعي ترك كار خود محروم سازد ممنوعگردد و با اتخاذ تصميم به پذيرش پيشنهادات واصله ديگر در زمينه منع بعضي اشكال كار اجباري كه متضمن نقض حقوق بشر مندرجه در منشور مللمتحد و اعلاميه جهاني حقوق بشر ميگردد و تصميم بر اين كه پيشنهادات مزبور بايستي به صورت يك مقاولهنامه بينالمللي درآيد. در تاريخ 21 ژوئن1947 مقاولهنامه زير را تحت عنوان مقاولهنامه لغو كار اجباري 1957 مورد پذيرش قرار گيرد: