اصل يك صد و دهم ـ

وظايف و اختيارات رهبر : 1 - تعيين سياست هاي کلي نظام جمهوري اسلامي ايران پس از مشورت با مجمع تشخيص مصلحت نظام . 2 - نظارت بر حسن اجراي سياست هاي کلي نظام . 3 - فرمان همه پرسي . 4 - فرماندهي کل نيروهاي مسلح . 5 - اعلان جنگ و صلح و بسيج نيروها . 6 - نصب و عزل و قبول استعفا الف - فقهاي شوراي نگهبان . ب - عالي ترين مقام قوه قضاييه . ج - رييس سازمان صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران . د - رييس ستاد مشترک . ه - فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامي . و - فرماندهان عالي نيروهاي نظامي و انتظامي . 7 - محل اختلاف و تنظيم روابط قواي سه گانه . 8 - حل معضلات نظام که از طرق عادي قابل حل نيست ، از طريق مجمع تشخيص مصلحت نظام . 9 - امضاء حکم رياست جمهوري پس از انتخاب مردم - صلاحيت داوطلبان رياست جمهوري از جهت دارا بودن شرايطي که در اين قانون ميآيد ، بايد قبل از انتخابات به تاييد شوراي نگهبان و در دوره اول به تاييد رهبري برسد . 10 - عزل رييس جمهور با در نظر گرفتن مصالح کشور پس از حکم ديوان عالي کشور به تخلف وي از وظايف قانوني ، يا راي مجلس شوراي اسلامي به عدم کفايت وي بر اساس اصل هشتاد و نهم . 11 - عفو يا تخفيف مجازات محکومين در حدود موازين اسلامي پس از پيشنهاد رييس قوه قضاييه . رهبر مي تواند بعض از وظايف و اختيارات خود را به شخص ديگري تفويض کند .