رأي هيأت عمومي

به موجب ماده 7 قانون اصلاح پاره‌اي از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگي، بانوان شاغل، خانواده‌ها و ساير كاركنان مصوب 1379 ملاك محاسبه و پرداخت پاداش پايان خدمت كاركنان دولت، يك ماه آخرين حقوق و فوق‌العاده‌هاي دريافتي مشمول كسور بازنشستگي به ازاء هر سال خدمت قرار گرفته است و مطابق ماده 10 قانون حكم مقنن به شرح فوق‌الذكر در مورد كليه مشمولين مندرج در ماده يك قانون نظام هماهنگ بازنشستگي و وظيفه و تبصره‌هاي آن مصوب 1373/6/23 كه بازنشسته، فوت و يا ازكارافتاده مي‌شوند از تاريخ 1379/1/1 لازم‌الاجراء بوده و قوانين و مقررات مغاير با آن نسخ گرديده است. نظر به اينكه مستخدمين مشمول قانون تأمين اجتماعي نيز به شرح مقرر در قانون نظام هماهنگ پرداخت كاركنان دولت و ماده يك قانون نظام هماهنگ حقوق بازنشستگي و وظيفه مصوب 1373 تابع مقررات فوق‌الذكر مي‌باشند، دستورالعملهاي شماره 85011/2020 مورخ 1379/9/15 و 57041 مورخ 1382/6/18 سازمان تأمين اجتماعي از جهت اينكه ملاك احتساب پاداش پايان خدمت را منحصراً آخرين حقوق و فوق‌العاده شغل و حق جذب اعلام داشته و با اين كيفيت دايره شمول حكم مقنن را در مقايسه با لزوم احتساب مطلق فوق‌العاده‌هاي دريافتي مشمول كسور بازنشستگي محدود ساخته است، مغاير قانون و خارج از حدود اختيارات سازمان مزبور در وضع مقررات دولتي تشخيص داده مي‌شود و مستنداً به قسمت دوم ماده 25 قانون ديوان عدالت اداري ابطال مي‌گردد.
هيأت عمومي ديوان عدالت اداري
معاون قضائي ديوان عدالت اداري ـ مقدسي‌فرد