ماده 22 ـ
دادگاه مي‌تواند در صورت احراز جهات مخففه، مجازات تعزيري و يا بازدارنده را تخفيف دهد و يا تبديل به مجازات از نوع ديگري نمايد‌كه مناسبتر به حال متهم باشد، جهات مخففه عبارت هستند از:
1 ـ گذشت شاكي يا مدعي خصوصي.
2 ـ اظهارات و راهنماييهاي متهم كه در شناختن شركاء و معاونان جرم و يا كشف اشيايي كه از جرم تحصيل شده است مؤثر باشد.
3 ـ اوضاع و احوال خاصي كه متهم تحت تأثير آنها مرتكب جرم شده است از قبيل:
رفتار و گفتار تحريك‌آميز مجني‌عليه يا وجود انگيزه شرافتمندانه در ارتكاب جرم.
4 ـ اعلام متهم قبل از تعقيب و يا اقرار او در مرحله تحقيق كه مؤثر در كشف جرم باشد.
5 ـ وضع خاص متهم و يا سابقه او.
6 ـ اقدام يا كوشش متهم به منظور تخفيف اثرات جرم و جبران زيان ناشي از آن.
تبصره 1 ـ دادگاه مكلف است جهات تخفيف مجازات را در حكم صريحاً قيد كند.
تبصره 2 ـ در مورد تعدد جرم نيز دادگاه مي‌تواند جهات مخففه را رعايت كند.
تبصره 3 ـ چنانچه نظير جهات مخففه مذكور در اين ماده در مواد خاصي پيش‌بيني شده باشد دادگاه نمي‌تواند به موجب همان جهات دوبار‌مجازات را تخفيف دهد.
