ماده 1 ـ
دولت مكلف است در داخل محدود قانوني (25ساله) شهرها در نقاطي كه محدود قانوني وجود دارد و در ساير شهرها در محدودهاي كه ازطرف وزارت مسكن و شهرسازي تعيين و اعلام خواهد شد. به تدريج و با رعايت طرح تفصيلي شهر در هر منطقه به كساني كه طبق موازين رژيم سابقمالك اين گونه اراضي شناخته ميشدند اعلام نمايد تا ظرف مدت معيني نسبت به عمران و آبادي اين گونه اراضي اقدام كنند. چنانچه در مهلت مقرراقدام لازم به عمل نياورند هيچگونه اولويتي براي آنها منظور نخواهد شد و بلاعوض به تصرف دولت در خواهد آمد.
تبصره ـ دولت براي كساني كه يك قطعه زمين كوچك براي سكونت شخصي خود تهيه كردهاند و فاقد خانه مسكوني ميباشند حداقل سه سالمهلت خواهد داد تا بتوانند به عمران زمين خود بپردازند.
ماده 2 ـ
دولت بايد زمينهاي تفكيك نشدهاي را كه به ترتيب مقرر در اين قانون به تصرف خويش در ميآورد تفكيك كند و بر اساس طرح تفصيليمنطقه مربوطه در اختيار متقاضيان براي احداث ساختمان و مسكن قرار دهد.
ماده 3 ـ
نحوه اعلام به كساني كه در رژيم سابق مالك اين گونه اراضي شناخته ميشد و تشخيص موات بودن و عمران و آبادي و شرايط واگذارياراضي مذكور و تعيين مساحت زمينهاي مذكور در تبصره ماده يك در هر منطقه و ساير مسائل اجرايي اين قانون مطابق آييننامهاي خواهد بود كهوزارت مسكن و شهرسازي تهيه ميكند و به تصويب هيأت وزيران خواهد رسيد.
ماده 4 ـ
وزارت مسكن و شهرسازي مأمور اجراي اين قانون است.
[امضاء]
نخست وزير