ماده 1 ـ
روز جمعه روز تعطيل هفتگي كارگران با استفاده از مزد ميباشد.
تبصره ـ در صورتيكه با موافقت كارگر رو زمعين ديگري در هفته براي تعطيل تعيين شود روز مزبور در حكم تعطيل هفتگي خواهد بود.
ماده 2 ـ
درصورتيكه كيفيت و اوضاع و احوال كار بنحوي باشد كه انجام كار در روز يا روزهاي تعطيل را ايجاب نمايدكارفرما ميتواند تمام يا قسمتي از كارگران را براي انجام كار در روزهاي مزبور نگاهدارد.
ماده 3 ـ
كارگرانيكه روزهاي تعطيل هفتگي را طبق مقررات ماده 2 كار ميكنند پس از برطرف شدن اوضاع و احوالي كه كار در روزهاي تعطيل هفتگي را ايجاب نموده است بتعداد روزهاي مزبور حق استفاده از مرخصي با استفاده از مزد را در همان سال خواهند داشت.
تبصره ـ تاريخ استفاده از مرخصي مزبور با موافقت طرفين تعيين خواهد شد. در صورت عدم توافق نظر نماينده وزارت كار و امور اجتماعي قطعي است.
ماده 4 ـ
در صورتيكه روزهاي كار كارگر در هفته كمتر از شش روز باشد و يا اينكه در عرضههفته براي كارفرمايان متعدد كار كند مزد روز تعطيل هفتگي به نسبت روزهاي كار در هفته و يا به نسبت مزدي خواهد بود كه از هر كارفرما دريافت ميكند. روزهاي مرخصي موضوع ماده 3 نيز بههمين نسبت احتساب خواهد گرديد.
[امضاء]
اين آئين نامه مشتمل بر چهار ماده و دو تبصره در جلسه مورخ 1/11/53 شورايعالي كاركشاورزي بتصويب رسيد.
وزارت كار و اجتماعي