ماده 7ـ
مدت کار ملاحان وساير کارکنان کشتي ها 48 ساعت در هفته ميباشد و در صورت لزوم انجام 24 ساعت کار اضافي در هفته براي آنان جاز خواهد بود اوقات استراحت و صرف غذا جزء ساعات کار محسوب نميشود.
ماده 8 ـ
ملاحان وساير کارکنان کشتي ها به ازاي هر يک سال کار حداقل از يک ماه مرخصي استفاده خواهند کرد مرخصي سالانه به ازاي هرماه کار قابل تفکيک و احتساب خواهد نمود مگر اينکه ترتيب ديگري با موافقت طرفين تعيين شده باشد.
ماده 9ـ
ملاحان و ساير کارکنان کشتي ها از نظر تعطيلات هفتگي و تعطيلات رسمي تابع مقررات مواد 14 و15 قانون کار خواهند بود. روز هاي تعطيل رسمي که ملاحان و ساير کارکنان کشتي ها به علت طبيعت کار خود نميتوانند از آن استفاده کنند به مدت مرخصي استحقاقي آنان اضافه خواهد گرديد.
ماده 10ـ
مقررات فصل پنجم قانون کار باستثناي تبصره 2 ماده 21 در مورد مزد يا حقوق ملاحان و ساير کارکنان کشتيها لازم الاجرا خواهد بود
ماده 11ـ
مزد يا حقوق ملاحان يا ساير کارکنان کشتيها در مواقعي که کشتي در يک بندر خارجي باشد در صورت درخواست و يا موافقت آنان بهپول خارجي باشد درصورت درخواست و يا موافقت آنان به پول خارجي با رعايت نرخ رسمي ارز پرداخت خواهد گرديد.
ماده 12ـ
در مواردي که ملاح و يا کارکن کشتي براي يک سفرمعين استخدام شده باشد در صورت بطول انجاميدن سفر بيش مدتي که در قرارداد کار تعيين گرديده است ملاح و يا کارکن مزبور استحقاق دريافت مزد يا حقوق خود را براي مدت اضافي خواهد داشت. درصورتيکه سفر مزبور به علتي کوتاهتر از مدت تعيين شده در قرارداد کار انجام پذيرد مزد يا حقوق ملاح يا کارکن مزبور براي مدتي که تعيين گرديده است پرداخت خواهد گرديد.
ماده 13ـ
کارفرمايان کشتي ها داراي الزامات زير خواهند بود و اين الزامات نبايد در ميزان مزد يا حقوق ملاحان و ساير کارکنان کشتي ها موثر باشد.
1 ـ محل استراحت و سکونت آنان راحت و بهداشتي باشد.
2 ـ غذاي سالم و مناسب به ميزان کافي به آنان به داده شود.
3 ـ هنگاميکه کشتي در يک بندر خارجي است و وضع کشتي به عللي اجازه سکونت در آنرا نمي دهد غذا و مسکن رايگان براي ملاحان و ساير کارکنان کشتي در بندر فراهم شود. اين الزام در بنادر ايران نيز جز در بندر محل محل استخدام ملاح و يا کارکن کشتي وجود خواهدداشت.
4 ت هنگاميکه کشتي در يک بندر خارجي است مخارج ارسال جهت اعضاي خانواده ملاح يا کارکن کشتي پرداخت گردد.
5 ـ درمان و مراقبت هاي پزشکي براي ملاحان و ساير کارکنان در کشتي و درصورت لزوم در بنادر خارجي تأمين شود.
ماده 14 ـ
در صورتيکه در قرارداد کار بندر محل پياده شدن ملاح يا کارکن کشتي هنگام خاتمه مدت قرارداد کار يا فسخ آن پيش بيني نشده باشد بندر محل پياده شدن همان بندر محل استخدام خواهد بود. در غير اين صورت کارفرما مکلف است که وسيله و هزينه مسافرت ملاح يا کارکن مزبور را تا بندر محل استخدام تأمين نمايد و درهرحال نامبرده تا زمان رسيدن به محل مذکور طبق عرف بين المللي استحقاق دريافت مزد يا حقوق مقرر خود را خواهد داشت.