ماده واحده ـ
الف ـ تبصره 4 ماده 102 قانون استخدام نيروهاي مسلح شاهنشاهي به شرح زير اصلاح و ازتاريخ اول فروردين ماه 1350 لازمالاجراء خواهد بود.
افسران و كارمنداني كه با داشتن حداقل بيست سال تمام سابقه خدمت به استناد بند "د" ماده 15 اين قانون و يا به موجب مقررات بند 8 ماده 15 قانونتشكيل دادگاههاي انتظاميقضات ارتش اخراج شده يا ميشوند از تاريخ اخراج با عائله تحت تكفل آنان برابر مقررات تبصره 2 اين ماده رفتار خواهد شد.
اين قبيل اخراجشدگان حق استفاده از مقررات ماده 106 قانون استخدام نيروهاي مسلح شاهنشاهي را ندارند مگر اين كه فاقد عائله مستمريبگير باشند.
افسران و كارمندان اخراجي يا عائله تحت تكفل آنان كه تابعيت ايران را ترك كرده يا بعداً ترك نمايند نميتوانند از مقررات اين تبصره استفاده كنند همچنين در صورتي كه افسران و كارمندان موضوع اين تبصره در يكي از وزارتخانهها و سازمانهاي دولتي و وابسته به دولت موظفاً به خدمت مشغولشوند از تاريخ اشتغال به خدمت مستمري عائله آنان قطع خواهد شد مقررات اين تبصره درباره افسران و كارمنداني كه قبل از تصويب قانون استخدام نيروهاي مسلح شاهنشاهي در شرايط مشابه اخراج شدهاند و همچنين عائله تحت تكفل آنان قابل اجراء ميباشد مشروط بر اين كه وجوهي را كه ازبابت كسور بازنشستگي در موقع اخراج دريافت كردهاند بهاقساط ماهانه در مدت حداكثر سه سال تعهد و به صندوق بازنشستگي مسترد دارند.
ب ـ مقررات قانون استخدام نيروهاي مسلح شاهنشاهي در مورد مستمري با رعايت ماده واحده الحاقي مصوب بهمن ماه 1347 شامل وراث مستمريبگير افسران و كارمندان كه قبل از تاريخ تصويب قانون استخدام نيروهاي مسلح شاهنشاهي با داشتن سابقه خدمت كمتر از 20 سال فوت نمودهاند نيز خواهد بود مشروط بر اين كه كسور بازنشستگي دريافتي را بهاقساط ماهانه حداكثر در مدت سه سال تعهد و پرداخت نمايند.