ماده 21 ـ
هر کس بخواهد با هر نوع وسيله نقليه موتوري و غير موتوري رانندگي نمايد بايد داراي گواهينامه رانندگي مربوط بآن وسيلهنقليه باشد.
ماده 22 ـ
شرايط لازم براي صدور انواع گواهينامههاي رانندگي بشرح زير است:
اول ـ گواهينامه رانندگي دوچرخه پائي و دوچرخه موتوري بدون دنده.
1 ـ سن 13 سال تمام.
2 ـ قبول شدن در آزمايش هاي شفاهي آئين نامه و رانندگي دوچرخه.
دوم ـ گواهي نامه رانندگي موتور سيکلت:
1 ـ سن 18 سال تمام.
2 ـ داشتن سواد خواندن و نوشتن.
3 ـ قبول شدن در آزمايش هاي کتبي آئيننامه و روشن کردن موتور راندن وسائل نقليه مورد نظر در جهات مختلف ترمز کردن و دور زدن با آنها.
تبصره ـ کسانيکه در تاريخ تصويب اين آئيننامه بسن 35 سال تمام رسيدهاند براي اخذ گواهينامههاي پايه2 همگاني و پايه1 از شرط سواد معافند.
ماده 23 ـ
در موارد زير صدور گواهينامه رانندگي ممنوع است:
1 ـ هرگاه تقاضاي به بيماري صرع يا جنون مبتلا باشد.
2 ـ چنانچه نامبرده کور باشد، مگر براي متقاضيان گواهينامه دوچرخه پائي که فاقد 1 چشم بوده و چشم ديگر معادل ديد داشته باشد.
3 ـ هرگاه ميزان ديد متقاضيان گواهينامههاي پايه 2 شخصي و ترکتور و موتور سيکلت با 1 چشم و چشم ديگر کمتر باشد و ميزان ديد درخواست کنندگان گواهينامههاي رانندگي وسائل نقليه عمومي اعم از سبک و سنگين با 1 چشم و چشم ديگر کمتر باشد و با استفاده از عينک کمي ديد باندازههاي فوق قابل جبران نباشد.
4 ـ براي کرمطلق و همچنين گوژپشت چنانچه درخواست گواهينامه رانندگي و وسائل نقليه عمومي را داشته باشد.
5 ـ هرگاه متقاضي فاقد انگشتان دست يا پا است بنحوي که فقدان انگشتان مانع انجام اعمال طبيعي و لازم براي رانندگي باشد.
6 ـ اگر متقاضي بعلت فقدان دست يا پا و يا ضعف بعضي از عضلات دست يا پا که بمناسبت ابتلاء بفلج يا امراض ديگري حاصل شده نتواند مستقلاً يا با استفاده از دست و پاي مصنوعي و يا بکمک ماشين هائي که وسائل مخصوص براي تسهيل رانندگي در آنها تعبيه شده براحتي از عهده رانندگي برآيد.
ماده 24 ـ
هرگاه پزشک و افسر کاردان فني شهرباني تشخيص دهند که اشخاص مبتلا بضعف بينائي يا شنوائي و همچنين اشخاص مذکور در بند 6 ماده قبل بکمک عينک يا سمعک يا ساير وسائل مصنوعي بطور طبيعي قادر برانندگي ميباشند صدور گواهي نامه بنام آنان در صورت جمع شرايط لازم ديگر مانعي ندارد. لکن در متن گواهينامه 3 بايد تصريح شود که فقط با عينک يا سمعک يا چه نوع وسيله اي ميتوانند رانندگي نمايند آزمايش از اين قبيل داوطلبان بايد منحصراً در پايتخت و وسيله 3 نفر افسر کاردان فني آزمايش رانندگي با وسيله نقليه مخصوص انجام گيرد.
ماده 25 ـ
هرکس بخواهد يکي از گواهينامههاي مندرج در ماده 22 را بگيرد بايد مدارکي را که از طرف شهرباني اعلام خواهد شد بمراجعي که شهرباني آگهي ميکند تسليم نمايد.
ماده 26 ـ
از متقاضي اخذ گواهينامه رانندگي قبل از ساير آزمايشها بايد آزمايش پزشکي بوسيله پزشکانيکه شهرباني معرفي مينمايد يا افسرانيکه با وسائل و تجهيزات فني مخصوص آزمايش مزبور مجهز خواهند بود بعمل آيد.
ماده 27 ـ
هرگاه درخواست کننده بتصديق آزمايش کنندگان در کليه آزمايشها موفق شود گواهينامه مورد تقاضا پس از اخذ مدارک مقرر بنام او صادر و تسليم ميگردد.
ماده 28 ـ
مدت اعتبار هر گواهينامه در متن آن درج ميشود و دارنده آن ملزم است که در پايان مدت مقرر براي تمديد مدت اعتبار يا تعويض آن بگواهينامههم ارز بشهرباني مراجعه نمايد ـ شهرباني ميتواند هنگام تمديد يا تعويض گواهينامه از متقاضي آزمايش پزشکي مجددي بعمل آورد.
تبصره ـ گواهينامههاي رانندگي سياسي احتياج به تمديد مدت اعتبار ندارد.
ماده 29 ـ
کسانيکه مطابق گواهينامههاي صادره مجاز برانندگي وسائل نقليه عمومي هستند هرگاه بخواهند با وسائل نقليه عمومي شهري مانند تاکسي، اتوبوس، اتومبيل آموزشگاهها رانندگي کنند بايد گواهيننامه خود را باداره شهرباني تسليم و درخواست کارت شهري نمايند. دارنده کارت شهري فقط براندن وسيله نقليه اي که در آن ذکر شده مجاز است.
ماده 30 ـ
اگر گواهينامه رانندگي يا کارت شهري مفقود شود و يا از بين برود دارنده آن ميتواند تقاضاي صدورالمثني کند.
شهرباني پس از احراز صحت ادعاي درخواست کننده با دريافت مدارک لازم و وجه تمبر قانونيالمثني صادر و بوي تسليم نمود.
ماده 31 ـ
افراد زير از داشتن گواهينامه رانندگي ايراني معاف ميباشند:
1 ـ خارجيانيکه گواهينامه رانندگي کشورهاي خارجي دارند بشرط معامله متقابله.
2 ـ دارندگان گواهينامه بينالمللي در صورتيکه مدت اعتبار آن نگذاشته باشد.
ماده 32 ـ
خارجيانيکه بخواهند گواهينامه خارجي خود را بگواهينامه ايراني تبديل نمايند بايستي ترجمه رسمي گواهينامه خارجي و ساير مدارک مقرر را تهيه و بشهرباني تسليم نمايند. شهرباني در صورت معامله متقابله با اخذ گواهينامه خارجي، گواهينامه ايراني بنام متقاضي صادر و بوي ميدهد.
ماده 33 ـ
ايرانيانيکه از کشورهاي خارجي گواهينامه رانندگي گرفته اند در صورتيکه بخواهند در ايران رانندگي کنند بايد ظرف 3 ماه پس از ورود بايران با تسليم مدارک لازم و گذارندن آزمايش کتبي آئين نامه گواهينامه خارجي خود را بگواهينامه ايراني تبديل نمايند.
ماده 34 ـ
براي کسانيکه گواهينامه رانندگي آنان توقيف شده نبايد مجدداً گواهينامه صادر شود. هرگاه در اثر اغفال مأموران گواهينامه جديدي صادر گردد از درجه اعتبار ساقط است و وسيله شهرباني اخذ و ابطال خواهد شد، صحيح صادر و تسليم کند.
ماده 35 ـ
شهرباني ميتواند:
1 ـ در صورتيکه گواهينامه رانندگي در اثر اشتباه يا اظهارات خلاف واقع تقاضا کننده صادر شده باشد آنرا مسترد دارد و پس از رفع نقص گواهينامه صحيح صادر و تسليم کند.
2 ـ هرگاه گواهينامههاي متعددي جهت رانندگي يکنوع وسيله نقليه بنام 1 نفر صادر شود يکي از آنها را بانتخاب او بوي تسليم و بقيه را اخذ و ابطال نمايد.
ماده 36 ـ
هرگاه دارنده گواهينامه يکي از شرايط پزشکي يا رانندگي مذکور در آئيننامه را از دست بدهد شهرباني ميتواند از او دعوت نمايد که ظرف 1 ماه براي انجام آزمايش هاي ضروري حاضر شود. در صورتيکه از وي اخذ و ابطال خواهد شد. اگر نقصي در شرايط مذکور وجود داشته باشد گواهينامه تا تکميل شرايط توقيف و سپس بصاحب آن مسترد خواهد گرديد.