هيئت وزيران در جلسه مورخ 19/6/1345 بنا به پيشنهاد شماره 3151ـ9/4/1345 سازمان جلب سياحان و در اجراي تبصره ماده يک اساسنامه قانوني سازمان مزبور آئيننامه نظارت بر راهنمايان جهانگردي را به شرح زير تصويب نمودند:
1ـ
راهنماي جهانگردي کسي اس تکه بطور مستمر جهانگردان را در بازديد از موزه ها ـ نمايشگاه ها ـ گردشگاهها ـ بناهاي تاريخي ـ آثار باستاني و ساير نقاط ديدني کشور راهنمائي نمايد.
راهنمايان جهانگردي مکلفند بر طبق مقررات اين آئيننامه پروانه مخصوص از سازمان جلب سياحان تحصيل نمايند.
2ـ
پروانه راهنمايان جهانگردان را فقط به کساني ميتوان داد که داراي شرايط زير باشند.
الف ـ تابعيت ايران
ب ـ داشتن بيش از 18 سال و کمتر از شصت سال
ج ـ نداشتن پيشينه محکوميت کيفري که مستلزم محروميت از تمام يا بعضي از حقوق اجتماعي باشد.
د ـ داشتن صحت مزاج و عدم اعتبار به الکل و مواد مخدره به تصديق پزشک مورد اعتماد سازمان جلب سياحان.
ھ ـ گذرانيدن امتحاناتي که توسط سازمان جلب سياحان تعيين ميشوند.
تبصره ـ کساني که از طرف وزارتخانه ها يا مؤسسات دولتي در موزه ها يا بناهاي تاريخي به سمت راهنما منصوب ميشوند از شمول مقررات اين آئيننامه مستثني ميباشند.
3ـ
سازمان جلب سياحان با در نظر گرفتن اطلاعات و معلومات داوطلبان و احتياجات محل پروانه راهنمائي براي محل يا محلهاي معين و يا براي تمام کشور صادر مينمايد و راهنمايان فقط در نقاطي که در پروانه آنها قيد شده است حق راهنمائي بازديد کنندگان و جهانگردان را خواهند داشت.
4ـ
راهنمايان مکلفند هنگام راهنمائي جهانگردان و مسافران علامت مخصوصي را که سازمان جلب سياحان به آنان ميدهد به سينه خود نصب کنند و پروانه خود را نيز همراه داشته باشند و در صورت درخواست مأموران انتظامي يا مأموران سازمان جلب سياحان يا مسئولين موزه ها و بناها ارائه دهند.
5ـ
راهنمايان جهانگردي از پرداخت وروديه اماکن تاريخي و آثار باستاني و موزه ها معاف خواهند بود.
6ـ
مدت اعتبار پروانه راهنمائي جهانگردي از تاريخ صدور تا پايان اسفندماه سال بعد است و دارندگان پروانه در صورت تمايل به ادامه کار مکلفند حداکثر ظرف يک ماه از تاريخ انقضاء مدت نسبت به تمديد پروانه خود براي سال بعد اقدام نمايند.
پروانه کساني که تا انقضاء مدت مزبور در تمديد آن اقدام نکرده باشند از درجه اعتبار ساقط است ولي تجديد پروانه با رعايت مقررات مذکور در اين آئيننامه بلامانع است.
7ـ
راهنمايان جهانگردي حق ندارند پروانه يا علامت خصوص خود را تحت هيچ عنوان در اختيار ديگري قرار دهند راهنماياني که نخواهند در تمديد پروانه خود اقدام نمايند مکلفند علامت مخصوص و پروانه راهنمائي خود و در انقضاء مدت اعتبار آن به سازمان جلب سياحان برگردانند.
8ـ
هر راهنماي جهانگردي که پروانه يا علامت مخصوص خود را گم کند بايد فوراً جريان را به سازمان جلب سياحان اطلاع داده و تقاضاي المثني پروانه و يا علامت مخصوص ديگر بنمايد.
9ـ
در هر محل که تعداد کافي راهنماي آزمومده وجود نداشته باشد سازمان جلب سياحان ميتواند پروانه موقت راهنمائي براي مدت يکسال بهداوطلبان اعطاء نمايد اين پروانه در صورت احتياج فقط براي مدت يک سال ديگر قابل تمديد است.
10ـ
سازمان جلب سياحان ميتوانند تعرفه حق الزحمه راهنمايان جهانگردي را تعيين کند در اين صورت راهنمايان مزبور حق ندارند علاوه بر مبلغي که سازمان معين ميکند وجهي دريافت دارند.
11ـ
وزارتخانه ها و مؤسساتي که حفاظت و نظارت به اماکن مزبور در ماده يک اين آئيننامه به عهده آنها محول شده است. مکلفند از ورود کساني که پروانه راهنمائي جهانگردي ندارند به عنوان راهنمائي جهانگردي در اماکن تحت اداره و نظارت خود جلوگيري نمايند.
12ـ
در صورتيکه اعمال و رفتار راهنمايان جهانگردي منافي شئون راهنمايان جهانگردي و يا برخلاف مقررات مواد آئيننامه باشد سازمان جلب سياحان ميتواند پروانه راهنماي مزبور را به طور موقت لغو نموده و حداکثر ظرف دو هفته پرونده امر را با ذکر دلائل و جهات موجه براي رسيدگي و اظهار نظر قطعي به شوراي جهانگردي ارسال دارد. شوراي جهانگردي مکلف است حداکثر ظرف 3 ماه از تاريخ ارسال پرونده تصميم قطعي نسبت به لغو دائم يا رفع اثر از لغو موقت پروانه اتخاذ نمايد.
13ـ
سازمان جلب سياحان مکلف است در تربيت افراد براي راهنمائي جهانگردان اقدام لازم معمول داشته و وسايل و موجبات آموزش و پيشرفت علمي و اخلاقي راهنمايان را فراهم آورد.