ماده 1ـ
فرزندان و افراد تحت تكفل قانوني مأموران ثابت دولت در خارج از كشور براي تحصيل در خارجه ميتوانند از گذرنامه تحصيلي و مزايايآن استفاده نمايند.
ماده 2ـ
كساني كه با در دست داشتن گذرنامه غير تحصيلي تا تاريخ تصويب اين قانون به خارج از كشور رفتهاند در هر موقع در يكي از دانشگاهها يا مدارس عالي معتبر به تحصيل اشتغال ورزند به شرط آن كه دانشگاه يا مدرسه عالي مربوط يك سال تحصيل مرتب آنان را گواهي نموده و سرپرستي آنان را تأييد نمايد ميتوانند گذرنامه خود را به تحصيلي تبديل كنند.
ماده 3ـ
دانشجوياني كه به هزينه شخصي يا گذرنامه تحصيلي در خارج از كشور به تحصيلات عاليه اشتغال دارند ميتوانند طبق آييننامه وزارتآموزش و پرورش محل و رشته تحصيلي خود را تغيير دهند وزارت آموزش و پرورش موظف است دو ماه از تاريخ تصويب اين قانون آييننامه مزبور راتنظيم نموده به موقع اجراء بگذارد.
ماده 4 ـ
كساني كه به موجب تعهدنامه براي تحصيلات عاليه در خارج از كشور از كمكهاي مالي دولت استفاده نموده يا مينمايند در صورتيميتوانند گذرنامه تحصيلي خود را به عادي تبديل كنند كه وجوه دريافتي را نقداً مسترد بدارند و يا تعهد رسمي كه ضمانت اجرايي داشته باشد مبتني برپرداخت آن به اقساطي كه مورد قبول وزارت آموزش و پرورش باشد تسليم نمايند.
ماده 5 ـ
وزارت آموزش و پرورش مأمور اجراي اين قانون است.
[امضاء]
قانون بالا مشتمل بر پنج ماده كه لايحه آن به موجب ماده واحده مصوبه بيستم آذر ماه يك هزار و سيصد و چهل و دو تقديم شده بود در جلسه روزسهشنبه ششم ارديبهشت ماه يك هزار و سيصد و چهل و پنج بهتصويب مجلس شوراي ملي رسيد.
رييس مجلس شوراي ملي ـ مهندس عبدالله رياضي
قانون فوق در جلسه روز چهارشنبه 28/2/1345 به تصويب مجلس سنا رسيده است.