ماده واحده ـ
در نيروهاي هوايي و دريايي علاوه بر درجات ثابت درجات موقت افسري نيز ايجاد ميگردد.
تبصره 1 ـ اعطاء و سلب درجات موقت در موارد لزوم با رعايت مقررات اين قانون با تصويب اعليحضرت همايون شاهنشاه خواهد بود.
تبصره 2 ـ افسراني ميتوانند به درجه موقت بالاتر از درجه ثابت مربوطه نايل شوند كه واجد شرايط زير باشند:
الف ـ لياقت و شايستگي براي نيل به درجه بالاتر از خود ابراز نموده باشند.
ب ـ برابر مقررات مصرحه در قانون استخدام نيروهاي مسلح شاهنشاهي حايز شرايط ترفيع باشند جز شرط مدت توقف در درجه كه از اين لحاظ تابع مقررات بند ج اين تبصره خواهند بود.
ج ـ نصف حداقل مدت قانوني در درجه ثابت مربوطه را كه به موجب مقررات مواد 32 و 42 قانون استخدام نيروهاي مسلح شاهنشاهي تعيين شده است طي نموده باشند.
تبصره 3 ـ افسراني كه به درجه موقت نايل ميگردند در تمام مدتي كه حق استفاده از درجه مزبور را دارند حقوق و مزاياي همان درجه را دريافت خواهند داشت.
تبصره 4 ـ افسران مذكور در تبصره 2 در صورتي كه در پايان حداقل مدت توقف قانوني در درجه ثابت مربوطه واجد شرايط ترفيع باشند درجه موقت آنان به درجه تبديل خواهد شد.
تبصره 5 ـ تا موقعي كه درجه موقت افسران به درجه ثابت تبديل نشده در صورت رفع نياز سازماني يا مشاهده عدم شايستگي از آنان و يا در صورتي كه فاقد شرايط قانوني ترفيع با توجه به بند تبصره 2 گردند حق استفاده از درجه موقت مزبور و حقوق و مزاياي مربوطه از آنان سلب خواهد شد در اين صورت از حقوق و مزاياي درجه ثابت مربوطه برابر مقررات قانون استخدام نيروهاي مسلح شاهنشاهي استفاده خواهند نمود.
تبصره 6 ـ در صورتي كه افسران در حين استفاده از درجه موقت بازنشسته يا معلول شوند يا فوت نمايند عنوان و مزاياي درجه موقت از آنان سلب و مأخذ احتساب حقوق بازنشستگي يا وظيفه يا مستمري بر مبناي حقوق درجه ثابت خواهد بود مگر در مورد افسران شهيد كه درجه موقت آنان بلافاصله پس از شهادت به درجه ثابت تبديل و حقوق آن مبناي احتساب مستمري وراث خواهد بود.
تبصره 7 ـ براي تعيين نحوه اجراي اين قانون آييننامهاي توسط وزارت جنگ تدوين و تصويب و به موقع اجرا گذارده خواهد شد.
وزارت جنگ مأمور اجراي اين قانون است.