ماده13 (اصلاحي 2/9/1384) ـ
دادسراها و دادگاههاي ويژه روحانيت در موارد ذيل صالح به رسيدگي ميباشند:
الف ـ كليه جرائم روحانيون.
ب ـ كليه اعمال خلاف شأن روحانيون.
ج ـ كليه اختلافات محلي مخل به امنيت عمومي در صورتي كه طرف اختلاف روحاني باشد.
د ـ كليه اموري كه از سوي مقام معظم رهبري براي رسيدگي مأموريت داده ميشود.
ماده14ـ
دعاوي حقوقي و مدني عليه روحانيون مطابق قوانين در دادگاههاي مدني و حقوقي رسيدگي خواهد شد مگر موارد خاصي كه بر حسب ضرورت رسيدگي آن«به نظر دادستان منصوب» در دادگاه ويژه اصلح باشد. در اينصورت دادسراها و دادگاهها موظفند كه با درخواست دادسرا و دادگاه ويژه پرونده را ارسال نمايند.
ماده15ـ
ساير دادسراها در اموري كه نسبت به روحانيون از آنها سلب صلاحيت گرديده، حق ورود، تحقيق و تعقيب را ندارند، مگر با اجازه دادستان ويژه حوزه قضائي مربوطه.
ماده16ـ
روحاني به كسي اطلاق ميگردد كه ملبس به لباس روحانيت باشد يا در حوزه مشغول تحصيل باشد يا اگر به كار ديگري مشغول است عرفاً روحاني محسوب گردد.
ماده17ـ
تخلفات قضاوت و كارمندان دادسرا و دادگاه ويژه كه در حين يا به سبب خدمت مرتكب شدهاند، زير نظر مستقيم دادستان منصوب و رئيس شعبه اول دادگاه مورد رسيدگي قرار خواهد گرفت.