ماده 24 ـ
گذرنامه براي مسافرت به كليه كشورها اعتبار دارد مگر به كشورهايي كه دولت در موارد مقتضي مسافرت اتباع ايران را به آن كشورها ممنوع و يا محدود نموده باشد. در صورتي كه بعد از صدور گذرنامه محدوديتي مقرر شود وجوه پرداختي كساني كه از مسافرت محروم شوند به آنها مسترد ميگردد. نحوه اجراي مفاد اين ماده ضمن آييننامه اجرائي اين قانون معين خواهد شد.
ماده 25 (اصلاحي 3/7/1373) ـ
مدت اعتبار گذرنامه جديد از تاريخ صدور پنج سال است و فقط براي مدت پنج سال ديگر قابل تمديد ميباشد.
ماده 26 ـ
به موجب بند ب ماده واحده قانون اصلاح مواد 25 و 26 قانون گذرنامه مصوب 3/7/1373 حذف و متن آن در تبصره الحاقي به ماده 25 تصريح گرديده است.
ماده 27 ـ
در صورتي كه گذرنامه غير قابل استفاده و يا مفقود شود پس از رسيدگي لازم كه نحوه آن در آييننامه تعيين خواهد شد گذرنامه ديگري با اخذ هزينههاي صدور صادر ميشود.
هرگاه قابل استفاده نبودن يا مفقود شدن گذرنامه ناشي از عمل متصديان مسؤول باشد براي بقيه مدت اعتبار، گذرنامه جديد بدون دريافت هزينههاي صدور صادر خواهد شد.