ماده47ـ
حمل و نقل در واحد توليدكننده پسماند بايد به صورت زير صورت پذيرد:
الف ـ حمل پسماند در درون مركز توليد پسماند به صورتي طراحي گردد كه با استـفاده از چـرخ دسـتي يا گـاري براي بارگيري و تخليه آسان پسماند، امكانپذير باشد.
ب ـ فاقد لبههاي تيز و برنده باشد، به گونهاي كه كيسهها يا ظروف را پاره نكند.
پ ـ شستشوي آن آسان باشد.
ت ـ وسائل، هر روز نظافت و ضدعفوني شوند.
ث ـ از چرخدستي پسماند براي حمل مواد ديگر استفاده نشود و نشتناپذير باشد.
ج ـ از سيستم پرتاب براي انتقال زباله به محل نگهداري استفاده نشود.
ماده 48 ـ
تعويض وسيله حمل پسماند از انتهاي بخش در بيـمارسـتان براي انـتقـال به محل نگهداري موقت ضروري است.
ماده 49 ـ
در واحدهايي كه حجم توليد پسماند كم است مانند مطبها ميتوان از سطل زباله قابل شستشو، غيرقابل نشت، مقاوم و مجهز به كيسههاي مقاوم براي حمل زباله استفاده شود.
ماده50 ـ
توليدكننده پسماند ميتواند حمل پسماند به محل امحاء را از طريق قرارداد به شركتهاي صالح واگذار نمايد، نظارت بر حُسن انجام كار بر عهده توليدكننده منطبق با ماده قانون مديريت پسماندها خواهدبود.
ماده51 ـ
جابهجايي، حمل و نقل و بارگيري بستهها و ظروف بايد بهگونهاي صورت پذيرد كه وضعيت بستهبندي و ظروف، ثابت مانده و دچار نشت، پارگي، شكستگي و بيرونريزي پسماند نشوند.
ماده52 ـ
حمل و نقل فرامرزي پسماند، تابع قوانين و ضوابط كنوانسيون بازل ميباشد.
ماده53 ـ
بارگيري بايد با شرايط زير صورت پذيرد:
الف ـ واحد امحاء كننده، از دريافت پسماندهاي فاقد برچسب اكيداً خودداري نمايد.
ب ـ كارگران بايد در مراحل مختلف بارگيري و تخليه مجهز به پوشش مناسب مطابق دستورالعمل مـاده قـانون مديريت پسمانـدها كه توسط وزارت تدويـن شده و به شرح پيوست شماره كـه به مهـر « پيوست تصويبنامه هيأت وزيران» تأييد شدهاست باشند.
پ ـ كيسهها و ظروف را ميتوان مستقيماً در خودرو قرار داد.
ماده54 ـ
خودرو حملكننده پسماند بايد داراي ويژگيهاي زير باشد:
الف ـ كاملاً سرپوشيده باشد.
ب ـ قسمت بار نفوذناپذير و نشتناپذير باشد.
پ ـ قسمت بار دو جداره بوده و داراي سيستم جمعآوري و نگهداري شيرابه باشد.
ت ـ قسمت بار داراي سيستم ايمني، ضدحريق و ضدسرقت باشد.
ث ـ بر روي بدنه خودرو در دو سمت و در سمت عقب، نماد بينالمللي نوع پسماند و نام شركت حملكننده و شماره مجوز خودرو درج شود.
ج ـ از خودرو حمل پسماند براي حمل مواد ديگر يا پسماندهاي عادي استفاده نشود.
چ ـ اندازه خودرو متناسب با حجم پسماند باشد.
ح ـ ارتفاع دروني خودرو حدود 2/2متر باشد.
خ ـ اتاق راننده از قسمت بار مجزا باشد.
د ـ امكان نظافت و ضدعفوني كردن داشتهباشد. كفپوش خودرو از جنس فرش يا موكت نباشد و حتيالامكان پوششي يكپارچه و بدون درز داشتهباشد.
ذ ـ در حين حمل و نقل و در زمان عدم استفاده قسمت بار قفل شود.
ماده 55 ـ
خودروهايي كه قسمت باركش آنها قابل جداشدن است، ارجح ميباشند، به اين ترتيب ميتوان قسمت بار را در واحد بارگيري قرار داد و يا از آن به عنوان انبار استفاده كرده و پس از پرشدن، آن را با يك باركش خالي، تعويض نمود.
ماده56 ـ
در مواردي كه زمان نگهداري يا حمل طولانيتر از زمانهاي مندرج در ماده (46) است، بايد از كاميونهاي با سيستم سردكننده استفاده كرد.
ماده57 ـ
از مسيرهاي كمترافيك و كم حادثه براي رساندن پسماند به محل امحاء استفاده شود.
ماده 58 ـ
حمل و نقل پسماند پزشكي صرفاً توسط شركتهاي صلاحيتدار و بر اساس مجوز و فرمهايي صورت گيرد كه توسط وزارت و سازمان صادر ميشود و در صورت نياز و درخواست بايد به مسؤولان نظارتي اعم از وزارت، سازمان و مأموران راهنمايي و رانندگي ارائه گردد.
ماده 59 ـ
حمل پسماند، صرفاً به مقصد نهايي مشخصشده در مجوز و بدون اتلاف زمان صورت پذيرد.
ماده60 ـ
جابه جايي و حمل و نقل پسماندهاي تفكيكشده پزشكي ويژه با پسماندهاي عادي ممنوع است.