ماده 10 ـ
كليه مراكز توليدكننده پسماند پزشكي (اعم از بيمارستانها، درمانگاهها، مراكز بهداشت، آزمايشگاهها، مراكز تزريق، راديولوژيها، دندانپزشكيها، فيزيوتراپيها، مطبها و ساير مراكز توليد پسماند پزشكي) موظفند در مبداء توليد، پسماندهاي عادي و پسماندهاي پزشكي ويژه خود را با رعايت موارد زير جمعآوري، تفكيك و بستهبندي نمايند.
ماده 11ـ
به منظور مديريت بهينه پسماند، مراكز توليدكننده پسماند پزشكي (اعم از بيمارستانها، درمانگاهها، مراكز بهداشت، آزمايشگاهها، مراكز تزريق، راديولوژيها، دندانپزشكيها، فيزيوتراپيها، مطبها و ساير مراكز توليد پسماند پزشكي) موظفند اقدامات زير را انجام دهند:
الف ـ ترجيح بر استفاده از كالاهايي با توليد پسماند كمتر و غير خطرناك (در مورد پسماندهاي عادي (شبه خانگي) بيمارستاني، كالاهايي با توليد پسماند قابل بازيافت).
ب ـ مديريت و نظارت مناسب بر مصرف.
پ ـ جداسازي دقيق پسماند عادي از پزشكي ويژه در مبداء توليد پسماند.
ت ـ ترجيح بر استفاده از محصولات كم خطرتر به جاي PVC، استفاده از رنگهاي كم خطرتر به جاي رنگهاي با پايه فلزي.
ث ـ اولويت استفاده از :
1ـ پاككنندههاي زيست تجزيهپذير.
2ـ مواد شيميايي ايمنتر.
3ـ استفاده از مواد با پايه آب به جاي مواد با پايه حلال.
ماده12ـ
هر واحد بايد برنامه عملياتي مديريت پسماند پزشكي ويژه خود را تهيه و در صورت مراجعه نمايندگان سازمان يا وزارت ارائه دهد.
ماده13ـ
توليدكنندگان پسماند پزشكي موظفند پسماندهاي توليدي خود را شناسايي و آمار توليد را به تفكيك « عفوني»، « تيز و برنده»، « شيـميـايي ـ دارويي» و « عادي» به صورت روزانه ثبت نمايند.
ماده14ـ
توليدكنندگان بايد پسماندهاي پزشكي ويژه را به منظور اطمينان از حمل و نقل بيخطر، كاهش حجم پسماندهاي پزشكي، ويژه، كاهش هزينههاي مديريت پسماند و بهينهسازي و اطمينان از امحاء، از جريان پسماندهاي عادي مجزا نمايند.
ماده15ـ
كليه پسماندهايي كه روش امحاء آنها يكسان ميباشند نياز به جداسازي و تفكيك از يكديگر ندارند.
ماده16ـ
پسماندهاي حاوي فلزات سنگين خطرناك بايد به طور جداگانه تفكيك شود.
ماده17ـ
در صورت مخلوط شدن پسماند عادي با يكي از پسماندهاي عفوني، شيميايي، راديواكتيو و نظائر آن خارج كردن آن ممنوع است.
ماده18ـ
پسماندهاي پزشكي بلافاصله پس از توليد بايد در كيسهها، ظروف يا محفظههايي قرار داده شوند كه شرايط مندرج در اين بخش را دارا باشند.
ماده19ـ
بستهبندي پسماند پزشكي ويژه بايد به گونهاي صورت پذيرد كه امكان هيچگونه نشت و سوراخ و پاره شدن را نداشته باشد.
ماده20ـ
اعضاء و اندامهاي قطع شده بدن و جنين مرده طبق احكام شرع جمعآوري و تفكيك ميگردد.
ماده 21 ـ
پسماندهاي تفكيك شده بايد در ظروف و كيسههايي به شرح جدول شماره پيوست شماره كه به مهر « پيوست تصويبنامه هيأت وزيران» تأييد شدهاست نگهداري شوند.
ماده22 ـ
كليه پسماندهاي تيز و برنده بايد در ظروف ايمن (Safety Box) جمعآوري و نگهداري شود كه اين ظروف بايد داراي ويژگيهاي زير باشند:
الف ـ به آساني سوراخ يا پاره نشوند.
ب ـ بتوان به آساني درب آن را بست و مهر و موم نمود.
پ ـ دهانه ظرف بايد به اندازهاي باشد كه بتوان پسماند را بدون اعمال فشار دست، در ظروف انداخت و خارج كردن آنها از ظرف ممكن نباشد.
ت ـ ديوارههاي ظرف نفوذناپذير باشد و سيالات نتوانند از آن خارج شوند.
ث ـ پس از بستن درب، از عدم خروج مواد از آن اطمينان حاصل شود.
ج ـ حمل و نقل ظرف آسان و راحت باشد.
ماده23 ـ
از كيسههاي پلاستيكي براي جمعآوري و نگهداري پسماندهاي تيز و برنده استفاده نشود.
ماده24 ـ
دستگاه متراكمكننده و فشردهساز و خردكننده نبايد در مورد پسماندهاي پزشكي استفاده شود مگر آنكه قبل از استفاده از دستگاه فوق و يا همزمان، ضدعفوني و يا بيخطرسازي پسماندها، انجام شده باشد. ظروف جمعآوري پسماندهاي تيز و برنده نيز نبايد به وسيله هيچ دستگاهي متراكم شوند.
ماده 25 ـ
كيسههاي پلاستيكي حداقل بايد داراي ويژگيهاي زير باشند:
الف ـ براي جمعآوري و نگهداري پسماندهاي غير از پسماندهاي تيز و برنده استفاده شوند.
ب ـ بيش از دو سوم ظرفيت پر نشوند تا بتوان در آنها را به خوبي بست.
پ ـ با منگنه و يا روشهاي سوراخ كننده ديگر بسته نشوند.
ماده26 ـ
ظروف با ديوارههاي سخت حداقل بايد داراي ويژگيهاي زير باشند:
الف ـ در برابر نشت، ضربههاي معمولي و شكستگي و خوردگي مقاوم باشند.
ب ـ بايد پس از هر بار استفاده بررسي و كنترل شود تا از تميز بودن، سالم بودن و عدم نشت اطمينان حاصل شود.
پ ـ ظروف معيوب نبايستي مورد استفاده مجدد قرار گيرند.
ماده27 ـ
مايعات، محصولات خوني و سيالات بدن نبايد در كيسههاي پلاستيكي ريخته و حمل شوند مگر آنكه در ظروف يا كيسههاي مخصوص باشند.
ماده 28 ـ
جنس ظروف نگهداري پسماند بايد با روش تصفيه يا امحاء سازگاري داشته باشد، همچنين ظروف پلاستيكي بايد از پلاستيكهاي فاقد تركيبهاي هالوژن ساخته شده باشند.
ماده 29 ـ
پسماندهاي سيتوتوكسيك بايد در ظروف محكم و غير قابل نشت نگهداري شوند.
ماده 30 ـ
پسماندهاي پزشكي بايد پس از جمعآوري در ظروف و كيسههاي شرح داده شده در جدول شماره پيوست شماره كه به مهر «پيوست تصويبنامه هيأت وزيران» تأييد شده است، براي نگهداري و حمل، در داخل سطل با رنگهاي مشخص قرار داده شوند. اين سطلها در صورتي كه قابل استفاده مجدد باشند بايد پس از هر بار خاليشدن، شسته و ضدعفوني شوند.
ماده 31 ـ
از سطوح شيبدار نبايد براي انتقال و جابهجايي پسماندهاي عفوني استفاده نمود.
ماده 32 ـ
مؤسسه استاندارد و تحقيقات صنعتي ايران موظف است با همكاري وزارت و ساير دستگاههاي اجرائي حسب مورد، استانداردهاي ماده قانون و ماده (16) آييننامه اجرائي قانون مديريت پسماندها مربوط به پسماندهاي پزشكي را ظرف سه ماه تهيه نمايد.
ماده33 ـ
برچسبگذاري بايد داراي ويژگيهاي زيرباشد:
الف ـ هيچ كيسة محتوي پسماند نبايد بدون داشتن برچسب و تعيين نوع محتواي كيسه از محل توليد خارج شود.
ب ـ كيسهها يا ظروف حاوي پسماند بايد برچسبگذاري شوند.
پ ـ برچسبها با اندازه قابل خواندن بايد بر روي ظرف يا كيسه چسبانده و يا به صورت چاپي درج شوند.
ت ـ برچسب در اثر تماس يا حمل، نبايد به آساني جدا يا پاك شود.
ث ـ برچسب بايد از هر طرف قابل مشاهد باشد.
ج ـ نماد خطر مشخصكننده نوع پسماند بايد به شكل مندرج در جدول شماره پيوست شماره كه به مهر « پيوست تصويبنامه هيأت وزيران» تأييد شدهاست براي پسماند عفوني و پسماند راديواكتيو و پسماند سيتوتوكسيك باشد.
ح ـ بر روي برچسب بايد مشخصات زير ذكر گردد:
1ـ نام، نشاني و شماره تماس توليدكننده.
2ـ نوع پسماند.
3ـ تاريخ توليد و جمعآوري.
4ـ تاريخ تحويل.
5 ـ نوع ماده شيميايي.
6 ـ تاريخ بيخطرسازي.
ماده34 ـ
مسؤولان حمل و نقل پسماند، موظفند از تحويلگرفتن پسماندهاي فاقد برچسب خودداري نمايند.
ماده 35 ـ
وقتي سه چهارم ظروف و كيسههاي محتوي پسماند پزشكي ويژه، پر شد، بايد پس از بستن، آنها را جمعآوري نمود.
ماده36 ـ
پسماندهاي عفوني و عادي بايد همه روزه (يا در صورت لزوم چندبار در روز) جمعآوري و به محل تعيين شده براي ذخيره موقت پسماند، حمل شوند.
ماده37 ـ
بايد جاي كيسهها و ظروف مصرف شده بلافاصله كيسهها و ظروفي از همان نوع قرارداده شود.
ماده38 ـ
سطلهاي زباله پس از خارج كردن كيسه پر شده پسماند، بلافاصله شستشو و گندزدايي شوند.