ماده 1 ـ
كليه اشخاصي كه به سن هجده سال تمام هجري شمسي نرسيدهاند از حمايتهاي قانوني مذكور در اين قانون بهرهمند ميشوند.
ماده 2 ـ
هر نوع اذيت و آزار كودكان و نوجوانان كه موجب شود به آنان صدمه جسماني يا رواني و اخلاقي وارد شود و سلامت جسم يا روان آنان را به مخاطره اندازد ممنوع است.
ماده 3 ـ
هرگونه خريد، فروش، بهرهكشي و به كارگيري كودكان به منظور ارتكاب اعمال خلاف از قبيل قاچاق، ممنوع و مرتكب، حسب مورد علاوه بر جبران خسارات وارده به شش ماه تا يك سال زندان و يا به جزاي نقدي از ده ميليون (000/000/10) ريال تا بيست ميليون (000/000/20) ريال محكوم خواهد شد.
ماده 4 ـ
هرگونه صدمه و اذيت و آزار و شكنجه جسمي و روحي كودكان و ناديدهگرفتن عمدي سلامت و بهداشت رواني و جسمي و ممانعت از تحصيل آنان ممنوع و مرتكب به سه ماه و يك روز تا شش ماه حبس و يا تا ده ميليون (10.000.000) ريال جزاي نقدي محكوم ميگردد.
ماده 5 ـ
كودكآزاري از جرائم عمومي بوده و احتياج به شكايت شاكي خصوصي ندارد.
ماده 6 ـ
كليه افراد و مؤسسات و مراكزي كه به نحوي مسؤوليت نگاهداري و سرپرستي كودكان را بر عهده دارند مكلفند به محض مشاهده موارد كودك آزاري مراتب راجهت پيگرد قانوني مرتكب و اتخاذ تصميم مقتضي به مقامات صالح قضائي اعلام نمايند تخلف از اين تكليف موجب حبس تا شش ماه يا جزاي نقدي تا پنج ميليون (000/000/5) ريال خواهد بود.
ماده 7 ـ
اقدامات تربيتي در چارچوب ماده (59) قانون مجازات اسلامي مصوب7/9/1370 و ماده (1179) قانون مدني مصوب 19/1/1314 از شمول اين قانون مستثنياست.
ماده 8 ـ
اگر جرائم موضوع اين قانون مشمول عناوين ديگر قانوني شود يا در قوانين ديگر حد يا مجازات سنگينتري براي آنها مقرر شده باشد، حسب مورد حد شرعي يا مجازات اشد اعمال خواهد شد.
ماده 9 ـ
از تاريخ تصويب اين قانون كليه مقررات مغاير با آن ملغيالاثر ميگردد.