ماده 22 ـ
حداكثر توقف هر كالا از تاريخ تسليم مانيفست يا اظهارنامه اجمالي براي يكي از منظورهاي مندرج در بندهاي 1 تا 4 ماده 19 چهار ماه خواهد بود و در صورتي كه ظرف مدت مزبور براي انجام تشريفات قطعي گمركي و وظائفي كه به عهده اظهاركننده است اقدام نشود كالا متروكه محسوب ميگردد.
ماده 23 ـ
هرگاه تشريفات گمركي كالاي صادراتي اعم از قطعي و موقت و كابوتاژ (Cabotage) و انتقالي و همچنين از آب گرفته از تاريخ تحويل به گمرك ظرف مدت چهار ماه انجام نشود و كالايي كه تشريفات گمركي آن انجام شده يا به فروش رسيده از تاريخ صدور پروانه گمركي يا سند فروش تا انقضاء چهار ماه از گمرك خارج نشود متروكه محسوب ميگردد مگر آن كه بر اساس تبصره 2 ماده 22 براي آنها تقاضاي تمديد مهلت شده باشد.
ماده 24 (اصلاحي 2/8/1357) ـ
بيست روز پس از متروكه شدن كالا، گمرك مكلف است به ترتيب مقرر در آييننامه اجرائي قانون امور گمركي كالا را به فروش برساند.
ماده 25 ـ
كالاي متروكه به تشخيص گمرك به يكي از طرق زير:
1 ـ حراج.
2 ـ مزايده كتبي.
3 ـ خردهفروشي.
به ترتيبي كه در آييننامه گمركي تعيين ميگردد فروخته خواهد شد و از حاصل فروش كالا پس از وضع هزينههاي مربوط از قبيل هزينه فروش و حمل و بيمه داخلي و كليه وجوهي كه به ورود قطعي آن كالا تعلق ميگيرد و ساير بدهيهاي قطعي صاحب كالا به گمرك برداشت و بقيه بهحساب سپرده منظور خواهد شد و اگر صاحب كالا ظرف مدت دو سال از تاريخ فروش يا ارائه اسناد و مدارك به مطالبه سپرده اقدام نكند سپرده مزبور براي اقدام قانوني در اختيار دادستان شهرستاني كه كالا در آن جا به فروش رفته گذارده ميشود.