ماده 36 ـ
ديوانعالي كشور در تهران تشكيل ميشود. اگر شوراي عالي قضائي مصلحت بداند ميتواند در شهرستانهاي ديگر نيز شعبي تشكيل دهد.
ماده 37 ـ
شعب ديوانعالي كشور به حسب مقدار نياز متعدد خواهد بود و رياست ديوانعالي كشور به عهده رئيس شعبه اول است و پروندهها به دستور او به شعب ديگر ارجاع ميشود و مي تواند اختيارات خود را در خصوص ارجاع پروندهها و رياست جلسات هيأت عمومي به رئيس يكي از شعب ديگر و يا معاون قضائي خود محول نمايد.
ماده 38 ـ
هر يك از شعب ديوانعالي كشور از دو نفر قاضي واجد شرايط كه يكي از آنها رئيس و ديگري مستشار است تشكيل ميشود.
ماده 39 ـ
رئيس, مستشار و عضو معاون بايد يا مجتهد باشند و يا 10 سال تمام در درس خارج شركت نموده باشند و يا داراي 10 سال سابقه كار قضائي و يا وكالت بوده و آشنايي كامل به قوانين مدون اسلامي داشته باشند.
ماده 40 ـ
هر يك از اعضاء شعب ديوانعالي كشور موظف است پرونده ارجاعي را با حفظ نوبت و كمال دقت مطالعه و بررسي نموده پس از مشاوره كافي به طور مستدل اظهار نظر نمايد.
ماده 41 ـ
در صورت اختلاف نظر بين دو عضو شعبه عضو معاون و يا يكي از قضات شعب ديگر به آنان ضميمه و نظر اكثريت ملاك خواهد بود.
ماده 42 ـ
متداعيين يا وكلاي آنان براي رسيدگي احضار نميشوند مگر آنكه شعبه ديوانعالي كشور حضور آنان را براي اداي توضيحات لازم بداند كه در اين صورت كساني كه حضورشان لازم است احضار ميگردند و پس از استماع توضيحات آنها و اظهار عقيده دادستان كل كشور يا نماينده او شعبه مبادرت به صدور رأي مينمايد ولي عدم حضور احضارشدگان بدون عذر موجه صدور رأي را به تأخير نمياندازد.